เนื้อเรื่องเกมคับแต่งตามความรู้สึกนะ
2 posters
หน้า 1 จาก 1
เนื้อเรื่องเกมคับแต่งตามความรู้สึกนะ
infernal Thu Feb 02, 2012 10:51 pm
ในอนาคตในไม่ใช่บ้านเมืองจะเกิดความวุ่นวาย การบ้านการเมืองจะถูกทำร้ายด้วยสิ่งที่เรียกตัวเองว่า สิ่งเหนือทำชาติ
ในปี ค.ศ. 1994 (ค.ศ.เกิดผมเอง555) นาชาองศ์กรที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลอเมริกาได้เริ่มโครงการสำรวจดวงดาวแห่งใหม่ที่อยู่ใกล้โลกของเรามากที่สุดโดยยังปิดเป็นความรับจนถึงวันนี้ โดยดวงดาวนั้นได้ถูกตั้งชื่อว่า the loop (ดาวแห่งวังวน)โดย ด.ร. คนหนึ่ง
ในปี 1999 ในปีที่กำลังเข้าสู่ปี 2000 หรือ y2k สิ่งที่ชาวโลกให้ความเชื่อว่าเคยมีเด็กคนหนึ่งไดทำนายว่าโลกจะเจริญถึงขีดสุดในอีกไม่กี่ปีและเมื่อเจริญแล้วโลกจะดับหรือตกต่ำถึงขีดสุดเด็กชายคนนั้นได้ทำนายเอาไว้หลังจากได้เข้าร่วมโครงการ the loop กับด.ร. อย่างลับๆไม่มีใครรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นใครมาจากไหน
ในปี 2000 โครงการ the loop ได้ขยายโครงการและเริ่มวางแผนการในการจำลองเมืองเหมือนดาว the loop ในกรุงเทพมหานครอย่างลับๆ ไม่มีประชาชนคนไหนรับรู้ว่ากรุงเทพจะเป็นเมืองที่ได้ทดลองโครงการนี้มีแต่เพียงรัฐบาลเท่านั้นที่รู้เห็นเป็นใจด้วย
ในปี 2011 โลกก้าวกระโดดจนเทคโนโลยีล้ำสมัยขึ้นโลกเจริญไปด้วยค่านิยมวัตถุตึกราบ้านช่องสวยงามแทบไม่เหมือนเก่าแต่สำหรับกรุงเทพกลายเป็นเมืองแห่งเทคโนโลยีไปแล้ว
20 นาทีก่อนปีใหม่ 2013
(ตัวเอก)เป็นวิศวกรรถไฟฟ้าใต้ดิน(mrt)ยังคงทำงานอยุกับเพื่อนอีกกว่า 20 คน เขานั่งรถไฟฟ้ากำลังเดินทางไปซ้อมรางรถไฟฟ้า ซึ้งได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ว่ามีรอยรั่วไฟฟ้าตรงช่วงกลางอุโมงค์ เขานั่งคุยกับเพือนสักพักรถไฟฟ้ากับหยุดกระแทกกับรางรถฟฟ้าเนื่องไฟฟ้าอาจจะตกหรืออะไรสักอย่าง เขาบ่นออกมา (ตัวเอก)เดินเข้าไปในอุโมงค์พร้อมไฟฉายคู่ใจหนึ่งกระบอกเพื่อเข้าไปซ้อมรางรถไฟฟ้า เขาไล่เพื่อนไม่ต้องตามเขามาให้ไปซ่อมรถไฟฟ้าขากลับโดยที่มุกตอนท้ายว่า ขี้เกียจเดินกลับเดี๋ยวเมียด่า 555 เขาเดินเข้าไปในอุโมงค์ ที่มืดมองแทบไม่เห็นทางมีเพียงแสงไฟจากไฟฉายเท่านั้นที่สามารทำให้เขารู้ทางเดิน พอถึงรอยรั่วของกระแสงไฟฟ้าตรงลางรถ จัดการซ่อมไฟฟ้าที่รั่วอยู่ ทันใดนั้นตัวเอกก็หันเป็นเห็น เงาเด็กน้อยเขาตกใจ ตัวเอกหันมองรอบเจอรอยเท้าเด็กจริงเขาก้มเดินไปตามรอยเท้าของเด็กน้อยคนนั้นจนถึงห้องควบคุมกระแสไฟฟ้าเขาเปิดประตูเข้าไปในห้อง ปัง ปังปัง ... happly new year 2013 เฮ้.... เพื่อนพร้อมใจกันปรมมือยินดีและฉลองปีใหม่อย่างสบายใจหลังจากกินเหล้ากันเรียบร้อย (ตัวเอง)หลับตาโดยความเมา
ในฝันของตัวเอง
ตื่นเราพี่ชาย ตื่นเร็ว...พี่ชาย เด็กคนที่ผมเห็นกำลังจุงมือผมออกไปข้างนอกทางที่เห็นแสงสว่างจากปลายอุโมงค์ ผมขัดขืนและไม่ยอมไปหันหลังวิ่งกลับเข้าไปในอุโมง จากนั้นทางมันก็มืดมากแต่ผมได้ยินเสียง เด็กน้อยคนนั้นพูดเบาๆผ่านลำคอ พี่ชายคือคนที่ถูกเลือกเข้าใจไหม....จากนั้นภาพก็หยุดนิ่งขาผมขยับไม่ได้ แต่ได้ยินเสียงสัตว์บางอย่างกำลังวิ่งมาหาเขาอย่างรวเร็วพร้อมกับร้องคำรามออกมาและผมก็หันไปปะทะหน้าของมัน เอือก ...... ผมตื่นจากอาการเมาค้างปลุกเพื่อน เฮ้ยตื่น... ยกข้อมือดูเวลา 0.10 นาที ปี 2013 แล้วหรือเนี่ย... ขนาดที่ผมประคองเพื่อนออกมาจากห้องควบคุมเพื่อขึ้นรถไฟฟ้ากลับขึ้นสู่ผิวโลกสะที ก็เกิดเสียง กรี๊ด ออกมาจากข้างนอก จากพรึ่บ....ไฟดับ (ตัวเอง)รีบพาเพื่อนเข้าไปที่รถไฟฟ้าแต่ดันไปเห็นเด็กคนนั้นกำลังเล่นตุ๊กตาที่เปื้อนเลือดอยู่ จากนั้นเด็กคนก็ลุกขึ้นก็โดดกระหน้า(ตัวเอง)จนล้มลงกับพื้นหน้าห้องควบคุมพร้อมกับไม่ไฟสีแดงเตือนว่า รภไฟฟ้ากำลังมุ่งหน้ามาทางคุณกรุณาสลับลางเพื่อความปลอดภัย(ตัวเอง)กำลังเดินไปบอกเพื่อนว่าให้ออกมาจากรถไฟฟ้าแต่เด็กน้อยคนนั้นวิ่งตัดหน้าเขาพร้อมล็อคประตูจากด้านนอกห้องควบคุมตัวเองตัดสินใจเปิดประตูห้องควบคุมถีบก็แล้วไม่ออก(ตัวเอง)ตัดสินใจสนับรถไฟฟ้าออกจากกันแต่กไม่สามารถสับลางได้ทันเวลา เหลือเวลาเข้าปะทะ อีก 10 วิ ....9.... (ตัวเอง)เริ่มปืนขึ้นไปตามช่องบันไดออกมาจากห้อง
8.......7........ (ตัวเอง)รีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนก่อนมันจะสาย
6....... 5........ 4.....เปิดปะตูสิ (ตัวเอง) บอกเพื่อน แต่เพื่อนกับเปิดประตูไม่ออก เพื่อนหันไปเห็นแสงไฟรถไฟฟ้าที่กำลังวิ่งมาจะชนท้ายรถไฟฟ้าของเขา ฝูงเพื่อนแตกตื่น เพื่อนคนนึ่งออกค้อนทุบกระจกและกำลังจะเอาตัวรอดออกทางหน้าต่าง
3...... 2...... อย่าปล่อยมือฉันได้โปรด
ขอร้อง .... 1..... (ตัวเอง)
ดึงมือของชายคนนั้นไม่ทันแรงชนจากรถไฟฟ้าทำให้ชายคนนั้นขาดเป็น 2 ท่อน ตูม โครม .. เสียงดังสนั่น .... (ตัวเอง)
ตื่นขึ้นถีบซากศพที่ทำ(ตัวเอง) ออก จากนั้นเขาก็หยิบเหล็กมาเป็นที่ดามขาหักของเขาเดินไปตามที่มืดโดยไม่มีไฟฉายนำทางมีแต่สียงจากปลายอุโมงศ์ เดินมาถึงประตูฉุกเฉิน ก็ถีบประตูออกไป ปัง .. เขาลืมตาดูโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งปรักหักพังตึกที่กำลังถล่มต่อหน้าต่อตาเขาเดินไปอย่างไร้จุดหมาย นอกจากเขาจะจำอะไรไม่ได้แล้วเขายังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน (ตัวเอง)เดินเข้าไปในตึกล้างเพื่อพักอาการบาดเจ็บ (เก็บยาเติมเลือด) นั่งซักพักก็มีเสียงแก๊ก....เดินเข้ามาใกล้ ... (ตัวเอง) ต้องรีบหาที่ซ่อนตัวโดยเร็วที่สุด (ตัวเอง) เอาศพของตฃคนตายมทับตัวเองแล้วนอนอยู่กับที่แบบกดดันด้วยเสียลมหายใจของ(ตัวเอง)ภาพที่มองผ่านจากศพขึ้นมาเจอสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า เอเลี่ยน ตัวสูงใหญ่ มีมืออันแหลมคมค่อยกัดศพกินอย่างอร่อย... (ตัวเอง) เริ่มหายใจแรงขึ้นจนในที่สุด เอเลี่ยนก็รู้ตัวหันมากัดเรา (ตัวเอง) ต้องวิ่งหนีสุดชีวิตออกจากตึก...แล้วกระโดดข้ามสิ่งกีดขว้างสุดท้ายตัวเองก็พลาดตกน้ำและจมน้ำ
ในเวลาต่อมา (ตัวเอง) ลืมตามาพร้อมกับหมอ และคนชาวบ้านที่อาศัยในทะเลทรายที่มีตึกล้อมรอบและมีลวดไฟฟ้าล้อมรอบ
(ตัวเอง) มันคือตัวอะไร
หมอ –ผมไม่รู้เหมือนกัน ตั้งแต่ผมย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพใหม่ๆเมื่อ 2 อ. ก่อนปีใหม่ซัก 20 นาทีไดมั่ง อยู่แผ่นดินก็ไหว
ตึกถล่มแล้วก็จำอะไรไม่ได้เลยนับจากนั้นว่าแต่คุณเจอตัวอะไรมา ฮะ
(ตัวเอง)- ผมเจอ ...ไม่มีอะไร .....ต่อตอนต่อไปนะว่างๆจะมาเขียนใหม่ (demo เนื้อเรื่องจริง) เขียนไม่ทันขอโทษครับ
(เรื่องย่อ spoil ทั้งหมด)
หลายปีมานี่ nasa ได้สร้างโครงการที่เรียกว่า the loop (ดาวแห่งวังวน)โดยเป็นโครงการสำรวงดาวที่อยู่ใกล้โลกที่สุดและเป็นการจำลองเมือง the loop ไว้ที่กรุงเทพ ซึ่งเป็นผลงานของด.ร.คนหนึ่งกับเด็กปริศนาคนหนึ่งที่ทำนายอนาคตได้อย่างแม่นยำเป็นหัวเรือในการทำโครงการนี้ ในปี 2000 เด็กคนดังกล่าวได้ทำนายว่าหลังจากโลกเจริญสูงสุดแล้วจะดับสูญทุกสิ่งทุกอย่างในไม่ใช่นั้นก็คือปี 2013 นั้นเอง
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปถึงปีใหม่ย่างเข้าสู่ปี 2013 พระเอกของเราเป็นเพียงคนธรรมดาที่มีอาชีพวิศวกรรถไฟฟ้าได้รัรายงานว่าเกิดเหตุการณ์ไฟฟ้ารั่วในอุโมงลางรถไฟ จึงต้องตัดสินใจไปซ่อมลางรถไฟฟ้าแต่กับเจอภาพหลอนเด็กน้อยคนหนึ่งตามลังควานเขาเหมือนจะบอกอะไรซักอย่างหนึ่งให้รู้ตัวพอถึงเวลา
ปีใหม่ 2013 สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเด็กคนนั้นสร้างภาพหลอนให้ตัวเองสับลางรถไฟฟ้าไม่ทันทำใหเพื่อนถูกรถไฟฟ้าชนกันตายในที่สุดและเขาก็ตื่นมาพร้อมกับความจำเสื่อม หนีออกมาจากสถานีก็รู้ว่าโลกได้แตกสลายพังพินาศไปหมดแล้วแล้วก็ได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่ไล่ฆ่าเขาจนหนีมาอยู่กับชนกลุ่มน้อยที่หลบหนีเหมือนกับเขา เขาเจอชายที่แก่คนหนึ่งอายุประมาณ 50 ปีได้ ได้ร่วมกันต่อสู้กับเอเลี่ยนตามที่ต่างๆเพื่อรวบรวมประชากรที่รอดชีวิต แต่ก็ยังไม่วายตัวเองก็ยังมีภาพหลอนเด็กแต่ว่าครั้งนี้เขาโตขึ้นจากเดิมกลายเป็นหนุ่มคอยเตือนเขาเกี่ยวกกับ สิ่งที่เรียกว่า 05652 รหัสอะไรสักอย่างที่เด็กหนุ่มบอก จน(ตัวเอง)กลัวจะว่าตัวเองจะเป็นอันตรายต่อผองเพื่อนผู้รอดชีวิตจนคิดเดินทางตามหาความจริงกับคู่หู่ของเขาชายวัย 50 ปีว่าโลกกรุงเทพมันเกิดอะไรขึ้น
จนในที่สุดเขาก็เดินตามภาพหลอนมาถึง ณ เมืองจำลอง the loop ในใจกลางกรุงเทพ (ตัวเอง)ได้ค้นหาความจริงจนได้เจอตู้เซฟ เขาใส่รหัส 05652 เซฟเปิด ภาพหลอนของเด็กก็เข้าจู่โจม(ตัวเอง)จนหมดสติ (ตัวเอง)ตื่นขึ้นมาก็ต้องเจอกับเรื่องเศร้าเมื่อพบว่าคู่หู่ของเขาปกป้องจากเอเลี่ยนในขณะที่(ตัวเอง)หมดสติจนตัวเองต้องมาตายแทน(ตัวเอง)ความจำของตัวเองกับมาในหัวอีกครั้งเข้าได้เปิดดูโครงการ the loop ต้องตกใจว่าท้ายสุดแล้วกรุงเทพไม่ใช่เพียงสถานที่ทดลองโครงการจำลองเมือง the loop ที่เดียวแต่กลับกลายเป็นแหล่งทดลองแห่งสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลกมนุษย์ เพราะทั้งโลกได้ทดลองกันหมดแล้วโครงการล้มเหลวโดยสิ้นเชิงเพราะไม่ใช่แค่กรุงเทพกลายเป็นเหมือนดาว the loop
แต่โลกกำลังกลายเป็นเหมือน the loop ทั้งใบจากโครงการของ ด.ร. คนหนึ่งและเปิดไฟล์ไปก็พบว่า ภาพหลอนที่เกิดขึ้นคือตัวเองในอดีตที่เชื่อเรื่องของคำทำนายจากเด็กจนเกิดภาพหลอน เพราะว่าเด็กคนนั้นสื่อจิตถึง(ตัวเอง)ที่ได้เข้าถึงและบอก(ตัวเอง)ว่าสิ่งที่เขาเจอเขาเจอ จากดาว the loop คือมีชีวิตที่ขยายพันธ์ได้เร็ว ด.ร. จึงเก็บตัวอย่างมาทดลองในเมืองจำลองเรียกว่า the loop เพราะฉะนั้น เอเลี่ยนไม่ได้หล่นมาจากฟ้าหรือตกมากับดาวเคราะห์อย่างที่คาดการไว้แต่หากโผ่ลขึ้นมาจากพื้นดินเพื่อขยายพันธ์กำจัดมนุษย์ให้สิ้นซาก(ตัวเอง)จึงต้องรีบกลับไปบอกผู้รอดชีวิตที่เหลือก่อนจะสายไป......อาจมีต่อภาคต่อไปปะ5555 (ติชมได้นะไม่ชอบไม่เป็นไรครับ เกมไทยสู้สู้นะพี่ๆ)
ในปี ค.ศ. 1994 (ค.ศ.เกิดผมเอง555) นาชาองศ์กรที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลอเมริกาได้เริ่มโครงการสำรวจดวงดาวแห่งใหม่ที่อยู่ใกล้โลกของเรามากที่สุดโดยยังปิดเป็นความรับจนถึงวันนี้ โดยดวงดาวนั้นได้ถูกตั้งชื่อว่า the loop (ดาวแห่งวังวน)โดย ด.ร. คนหนึ่ง
ในปี 1999 ในปีที่กำลังเข้าสู่ปี 2000 หรือ y2k สิ่งที่ชาวโลกให้ความเชื่อว่าเคยมีเด็กคนหนึ่งไดทำนายว่าโลกจะเจริญถึงขีดสุดในอีกไม่กี่ปีและเมื่อเจริญแล้วโลกจะดับหรือตกต่ำถึงขีดสุดเด็กชายคนนั้นได้ทำนายเอาไว้หลังจากได้เข้าร่วมโครงการ the loop กับด.ร. อย่างลับๆไม่มีใครรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นใครมาจากไหน
ในปี 2000 โครงการ the loop ได้ขยายโครงการและเริ่มวางแผนการในการจำลองเมืองเหมือนดาว the loop ในกรุงเทพมหานครอย่างลับๆ ไม่มีประชาชนคนไหนรับรู้ว่ากรุงเทพจะเป็นเมืองที่ได้ทดลองโครงการนี้มีแต่เพียงรัฐบาลเท่านั้นที่รู้เห็นเป็นใจด้วย
ในปี 2011 โลกก้าวกระโดดจนเทคโนโลยีล้ำสมัยขึ้นโลกเจริญไปด้วยค่านิยมวัตถุตึกราบ้านช่องสวยงามแทบไม่เหมือนเก่าแต่สำหรับกรุงเทพกลายเป็นเมืองแห่งเทคโนโลยีไปแล้ว
20 นาทีก่อนปีใหม่ 2013
(ตัวเอก)เป็นวิศวกรรถไฟฟ้าใต้ดิน(mrt)ยังคงทำงานอยุกับเพื่อนอีกกว่า 20 คน เขานั่งรถไฟฟ้ากำลังเดินทางไปซ้อมรางรถไฟฟ้า ซึ้งได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ว่ามีรอยรั่วไฟฟ้าตรงช่วงกลางอุโมงค์ เขานั่งคุยกับเพือนสักพักรถไฟฟ้ากับหยุดกระแทกกับรางรถฟฟ้าเนื่องไฟฟ้าอาจจะตกหรืออะไรสักอย่าง เขาบ่นออกมา (ตัวเอก)เดินเข้าไปในอุโมงค์พร้อมไฟฉายคู่ใจหนึ่งกระบอกเพื่อเข้าไปซ้อมรางรถไฟฟ้า เขาไล่เพื่อนไม่ต้องตามเขามาให้ไปซ่อมรถไฟฟ้าขากลับโดยที่มุกตอนท้ายว่า ขี้เกียจเดินกลับเดี๋ยวเมียด่า 555 เขาเดินเข้าไปในอุโมงค์ ที่มืดมองแทบไม่เห็นทางมีเพียงแสงไฟจากไฟฉายเท่านั้นที่สามารทำให้เขารู้ทางเดิน พอถึงรอยรั่วของกระแสงไฟฟ้าตรงลางรถ จัดการซ่อมไฟฟ้าที่รั่วอยู่ ทันใดนั้นตัวเอกก็หันเป็นเห็น เงาเด็กน้อยเขาตกใจ ตัวเอกหันมองรอบเจอรอยเท้าเด็กจริงเขาก้มเดินไปตามรอยเท้าของเด็กน้อยคนนั้นจนถึงห้องควบคุมกระแสไฟฟ้าเขาเปิดประตูเข้าไปในห้อง ปัง ปังปัง ... happly new year 2013 เฮ้.... เพื่อนพร้อมใจกันปรมมือยินดีและฉลองปีใหม่อย่างสบายใจหลังจากกินเหล้ากันเรียบร้อย (ตัวเอง)หลับตาโดยความเมา
ในฝันของตัวเอง
ตื่นเราพี่ชาย ตื่นเร็ว...พี่ชาย เด็กคนที่ผมเห็นกำลังจุงมือผมออกไปข้างนอกทางที่เห็นแสงสว่างจากปลายอุโมงค์ ผมขัดขืนและไม่ยอมไปหันหลังวิ่งกลับเข้าไปในอุโมง จากนั้นทางมันก็มืดมากแต่ผมได้ยินเสียง เด็กน้อยคนนั้นพูดเบาๆผ่านลำคอ พี่ชายคือคนที่ถูกเลือกเข้าใจไหม....จากนั้นภาพก็หยุดนิ่งขาผมขยับไม่ได้ แต่ได้ยินเสียงสัตว์บางอย่างกำลังวิ่งมาหาเขาอย่างรวเร็วพร้อมกับร้องคำรามออกมาและผมก็หันไปปะทะหน้าของมัน เอือก ...... ผมตื่นจากอาการเมาค้างปลุกเพื่อน เฮ้ยตื่น... ยกข้อมือดูเวลา 0.10 นาที ปี 2013 แล้วหรือเนี่ย... ขนาดที่ผมประคองเพื่อนออกมาจากห้องควบคุมเพื่อขึ้นรถไฟฟ้ากลับขึ้นสู่ผิวโลกสะที ก็เกิดเสียง กรี๊ด ออกมาจากข้างนอก จากพรึ่บ....ไฟดับ (ตัวเอง)รีบพาเพื่อนเข้าไปที่รถไฟฟ้าแต่ดันไปเห็นเด็กคนนั้นกำลังเล่นตุ๊กตาที่เปื้อนเลือดอยู่ จากนั้นเด็กคนก็ลุกขึ้นก็โดดกระหน้า(ตัวเอง)จนล้มลงกับพื้นหน้าห้องควบคุมพร้อมกับไม่ไฟสีแดงเตือนว่า รภไฟฟ้ากำลังมุ่งหน้ามาทางคุณกรุณาสลับลางเพื่อความปลอดภัย(ตัวเอง)กำลังเดินไปบอกเพื่อนว่าให้ออกมาจากรถไฟฟ้าแต่เด็กน้อยคนนั้นวิ่งตัดหน้าเขาพร้อมล็อคประตูจากด้านนอกห้องควบคุมตัวเองตัดสินใจเปิดประตูห้องควบคุมถีบก็แล้วไม่ออก(ตัวเอง)ตัดสินใจสนับรถไฟฟ้าออกจากกันแต่กไม่สามารถสับลางได้ทันเวลา เหลือเวลาเข้าปะทะ อีก 10 วิ ....9.... (ตัวเอง)เริ่มปืนขึ้นไปตามช่องบันไดออกมาจากห้อง
8.......7........ (ตัวเอง)รีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนก่อนมันจะสาย
6....... 5........ 4.....เปิดปะตูสิ (ตัวเอง) บอกเพื่อน แต่เพื่อนกับเปิดประตูไม่ออก เพื่อนหันไปเห็นแสงไฟรถไฟฟ้าที่กำลังวิ่งมาจะชนท้ายรถไฟฟ้าของเขา ฝูงเพื่อนแตกตื่น เพื่อนคนนึ่งออกค้อนทุบกระจกและกำลังจะเอาตัวรอดออกทางหน้าต่าง
3...... 2...... อย่าปล่อยมือฉันได้โปรด
ขอร้อง .... 1..... (ตัวเอง)
ดึงมือของชายคนนั้นไม่ทันแรงชนจากรถไฟฟ้าทำให้ชายคนนั้นขาดเป็น 2 ท่อน ตูม โครม .. เสียงดังสนั่น .... (ตัวเอง)
ตื่นขึ้นถีบซากศพที่ทำ(ตัวเอง) ออก จากนั้นเขาก็หยิบเหล็กมาเป็นที่ดามขาหักของเขาเดินไปตามที่มืดโดยไม่มีไฟฉายนำทางมีแต่สียงจากปลายอุโมงศ์ เดินมาถึงประตูฉุกเฉิน ก็ถีบประตูออกไป ปัง .. เขาลืมตาดูโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งปรักหักพังตึกที่กำลังถล่มต่อหน้าต่อตาเขาเดินไปอย่างไร้จุดหมาย นอกจากเขาจะจำอะไรไม่ได้แล้วเขายังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน (ตัวเอง)เดินเข้าไปในตึกล้างเพื่อพักอาการบาดเจ็บ (เก็บยาเติมเลือด) นั่งซักพักก็มีเสียงแก๊ก....เดินเข้ามาใกล้ ... (ตัวเอง) ต้องรีบหาที่ซ่อนตัวโดยเร็วที่สุด (ตัวเอง) เอาศพของตฃคนตายมทับตัวเองแล้วนอนอยู่กับที่แบบกดดันด้วยเสียลมหายใจของ(ตัวเอง)ภาพที่มองผ่านจากศพขึ้นมาเจอสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า เอเลี่ยน ตัวสูงใหญ่ มีมืออันแหลมคมค่อยกัดศพกินอย่างอร่อย... (ตัวเอง) เริ่มหายใจแรงขึ้นจนในที่สุด เอเลี่ยนก็รู้ตัวหันมากัดเรา (ตัวเอง) ต้องวิ่งหนีสุดชีวิตออกจากตึก...แล้วกระโดดข้ามสิ่งกีดขว้างสุดท้ายตัวเองก็พลาดตกน้ำและจมน้ำ
ในเวลาต่อมา (ตัวเอง) ลืมตามาพร้อมกับหมอ และคนชาวบ้านที่อาศัยในทะเลทรายที่มีตึกล้อมรอบและมีลวดไฟฟ้าล้อมรอบ
(ตัวเอง) มันคือตัวอะไร
หมอ –ผมไม่รู้เหมือนกัน ตั้งแต่ผมย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพใหม่ๆเมื่อ 2 อ. ก่อนปีใหม่ซัก 20 นาทีไดมั่ง อยู่แผ่นดินก็ไหว
ตึกถล่มแล้วก็จำอะไรไม่ได้เลยนับจากนั้นว่าแต่คุณเจอตัวอะไรมา ฮะ
(ตัวเอง)- ผมเจอ ...ไม่มีอะไร .....ต่อตอนต่อไปนะว่างๆจะมาเขียนใหม่ (demo เนื้อเรื่องจริง) เขียนไม่ทันขอโทษครับ
(เรื่องย่อ spoil ทั้งหมด)
หลายปีมานี่ nasa ได้สร้างโครงการที่เรียกว่า the loop (ดาวแห่งวังวน)โดยเป็นโครงการสำรวงดาวที่อยู่ใกล้โลกที่สุดและเป็นการจำลองเมือง the loop ไว้ที่กรุงเทพ ซึ่งเป็นผลงานของด.ร.คนหนึ่งกับเด็กปริศนาคนหนึ่งที่ทำนายอนาคตได้อย่างแม่นยำเป็นหัวเรือในการทำโครงการนี้ ในปี 2000 เด็กคนดังกล่าวได้ทำนายว่าหลังจากโลกเจริญสูงสุดแล้วจะดับสูญทุกสิ่งทุกอย่างในไม่ใช่นั้นก็คือปี 2013 นั้นเอง
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปถึงปีใหม่ย่างเข้าสู่ปี 2013 พระเอกของเราเป็นเพียงคนธรรมดาที่มีอาชีพวิศวกรรถไฟฟ้าได้รัรายงานว่าเกิดเหตุการณ์ไฟฟ้ารั่วในอุโมงลางรถไฟ จึงต้องตัดสินใจไปซ่อมลางรถไฟฟ้าแต่กับเจอภาพหลอนเด็กน้อยคนหนึ่งตามลังควานเขาเหมือนจะบอกอะไรซักอย่างหนึ่งให้รู้ตัวพอถึงเวลา
ปีใหม่ 2013 สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเด็กคนนั้นสร้างภาพหลอนให้ตัวเองสับลางรถไฟฟ้าไม่ทันทำใหเพื่อนถูกรถไฟฟ้าชนกันตายในที่สุดและเขาก็ตื่นมาพร้อมกับความจำเสื่อม หนีออกมาจากสถานีก็รู้ว่าโลกได้แตกสลายพังพินาศไปหมดแล้วแล้วก็ได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่ไล่ฆ่าเขาจนหนีมาอยู่กับชนกลุ่มน้อยที่หลบหนีเหมือนกับเขา เขาเจอชายที่แก่คนหนึ่งอายุประมาณ 50 ปีได้ ได้ร่วมกันต่อสู้กับเอเลี่ยนตามที่ต่างๆเพื่อรวบรวมประชากรที่รอดชีวิต แต่ก็ยังไม่วายตัวเองก็ยังมีภาพหลอนเด็กแต่ว่าครั้งนี้เขาโตขึ้นจากเดิมกลายเป็นหนุ่มคอยเตือนเขาเกี่ยวกกับ สิ่งที่เรียกว่า 05652 รหัสอะไรสักอย่างที่เด็กหนุ่มบอก จน(ตัวเอง)กลัวจะว่าตัวเองจะเป็นอันตรายต่อผองเพื่อนผู้รอดชีวิตจนคิดเดินทางตามหาความจริงกับคู่หู่ของเขาชายวัย 50 ปีว่าโลกกรุงเทพมันเกิดอะไรขึ้น
จนในที่สุดเขาก็เดินตามภาพหลอนมาถึง ณ เมืองจำลอง the loop ในใจกลางกรุงเทพ (ตัวเอง)ได้ค้นหาความจริงจนได้เจอตู้เซฟ เขาใส่รหัส 05652 เซฟเปิด ภาพหลอนของเด็กก็เข้าจู่โจม(ตัวเอง)จนหมดสติ (ตัวเอง)ตื่นขึ้นมาก็ต้องเจอกับเรื่องเศร้าเมื่อพบว่าคู่หู่ของเขาปกป้องจากเอเลี่ยนในขณะที่(ตัวเอง)หมดสติจนตัวเองต้องมาตายแทน(ตัวเอง)ความจำของตัวเองกับมาในหัวอีกครั้งเข้าได้เปิดดูโครงการ the loop ต้องตกใจว่าท้ายสุดแล้วกรุงเทพไม่ใช่เพียงสถานที่ทดลองโครงการจำลองเมือง the loop ที่เดียวแต่กลับกลายเป็นแหล่งทดลองแห่งสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลกมนุษย์ เพราะทั้งโลกได้ทดลองกันหมดแล้วโครงการล้มเหลวโดยสิ้นเชิงเพราะไม่ใช่แค่กรุงเทพกลายเป็นเหมือนดาว the loop
แต่โลกกำลังกลายเป็นเหมือน the loop ทั้งใบจากโครงการของ ด.ร. คนหนึ่งและเปิดไฟล์ไปก็พบว่า ภาพหลอนที่เกิดขึ้นคือตัวเองในอดีตที่เชื่อเรื่องของคำทำนายจากเด็กจนเกิดภาพหลอน เพราะว่าเด็กคนนั้นสื่อจิตถึง(ตัวเอง)ที่ได้เข้าถึงและบอก(ตัวเอง)ว่าสิ่งที่เขาเจอเขาเจอ จากดาว the loop คือมีชีวิตที่ขยายพันธ์ได้เร็ว ด.ร. จึงเก็บตัวอย่างมาทดลองในเมืองจำลองเรียกว่า the loop เพราะฉะนั้น เอเลี่ยนไม่ได้หล่นมาจากฟ้าหรือตกมากับดาวเคราะห์อย่างที่คาดการไว้แต่หากโผ่ลขึ้นมาจากพื้นดินเพื่อขยายพันธ์กำจัดมนุษย์ให้สิ้นซาก(ตัวเอง)จึงต้องรีบกลับไปบอกผู้รอดชีวิตที่เหลือก่อนจะสายไป......อาจมีต่อภาคต่อไปปะ5555 (ติชมได้นะไม่ชอบไม่เป็นไรครับ เกมไทยสู้สู้นะพี่ๆ)
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
ต่อ
infernal Fri Feb 03, 2012 11:36 pm
ตอนที่ 2
หมอ – ได้ทำแผลให้ (ตัวเอก)เสร็จ
ก็ได้ยินเสียงจากวิทยุสื่อสารขอความช่วยเหลือของหน่วยหาเสบียงที่ออกตระเวณหาอาหารจากชายวัยกลางคนอายุประมาณ 50 ปีได้จากกลุ่มคนที่รอดชีวิต ชายวัยกลางคนนี้ลักษณ์ท่าทางกล้าหาญเป็นผู้นำ
ชายวัยกลางคน – นายไหวหรือเปล่า
ตัวเอก – ไหวอยู่ผมทนได้
ชายวัยกลางคน – ที่นี่ไม่มียารักษาโรคไม่มีน้ำไม่มีอาหารเราจะต้องอยู่อย่างอดอยากแต่ตอนนี้หน่วยของเรากำลังตกอยู่ในอันตรายฉันต้องการคนอาสาไปช่วยเขา
ตัวเอก – ผมไปเอง................
Chapter 2
กลุ่มนักเดินทางออกตามหาหน่วยที่ขอความช่วยเหลือตามคลื่นวิทยุที่ได้ส่งมา(ตัวเอก)ออกจากที่อยู่ของผู้รอดชีวิตเอาไปทางท่อระบายน้ำใต้ดิน และตอนนั้น....มีเด็กผู้หญิงวิ่งมาจับมือ(ตัวเอก)และพูดด้วยเสียงสั่นเครือ
เด็กผู้หญิง – ช่วยพ่อหนูด้วนนะค่ะพี่ชาย..
ตัวเอก– ได้สิ...พ่อหนูจะไม่ป็นอะไร......
ชายวัยกลางคน – เราเสียเวลามากแล้วออกเดินทางกันแยกย้ายไปตามท่อน้ำแล้วค่อยมาเจอจุดปลอดภัยที่นี้ทุกคนโชคดี
ตัวเอกเดินถือไฟฉายเดินไปตามท่อระบายน้ำได้ยินเสียงน้ำ(ขอหลอนๆ)ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของอะไรสักอย่างเขาฉ่ายไฟฉ่ายไปดูกลายเป็นเด็กน้อยที่วิ่งเล่นตัดหน้าเขาไป เขาพยามยามตามหาเด็กคนนั้นเพื่อช่วยเด็กแต่เมื่อเขาตามเด็กไปกับกลายเป็นเขาเองที่เดินออกนอกเส้นทางหลงติดอยู่ในท่อระบายน้ำ คราม... เสียงคำรามดังมาจากปลายอุโมงค์ เขาฉ่ายไฟไปดูปรากฏกลายเป็น เอเลี่ยน รูปร่างเล็กปราดเปรียววิ่งไวไล่ตามเขาอยู่(ตัวเองต้องวิ่งหนี)รอดจากกรงเล็บของมันสลับกับการยิงปืนใส่มันแต่มันเคลื่อนที่ได้รวดเร็วจนยิงไม่โดนและกระสุนของพระเอกก็หมดเขาถูกต้อนเข้าจนมุมในท่อน้ำแต่แล้ว(ชายวัยกลางคน)ได้เข้ามายิงสกัดมันด้วยปืนไฟทำให้มันหนีไป....
ชายวัยกลางคน –เป็นไรไหม..
ตัวเอก – โชคดีที่ผมเจอคุณ....
เราพบกลุ่มผู้รอดชีวิตแล้วครับ.....เสียงวิทยุดังขึ้น
จากนั้นตัวเอกกับชายวัยกลางคนก็เดินทางไปหากลุ่มผู้รอดชีวิตพบเพียงผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวจากหน่วย เขาเล่าเรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้นให้ฟังเขาเล่าว่าหน่วยของเขาเข้าไปในตัวเมืองเพื่อหาเสบียงอาหารแต่กับถูก เอเลี่ยนโจมตีซะก่อน
ชายวัยกลางคน อุทานว่าเสียงดังขึ้น the loop เมืองแห่งความตาย นายเข้าไปในใจกลางเมืองกรุงเทพทำไม....ทันใดนั้นสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น (ตัวเอก)ของเกิดอาการภาพหลอนขึ้นมาเห็นภาพเด็กกำลังเดินเข้าทำลายผู้รอดชีวิตจากด้านหลัง
เขาแย่งปืนพกของชายวัยกลางคนขึ้นมาจ่อหัวของผู้รอดชีวิต
ตัวเอก – อย่าเข้ามาฉันยิงแก...แน่
ชายวัยกลางคน – นายจะทำอะไร วางปืนลง
ผู้รอดชีวิต – ใจเย็นนะ ฉันมีลูกสาวนะฉันมีครอบครัวได้โปรด วางปืนลงก่อนค่อยๆพูดค่อยๆจากัน
เด็กในภาพหลอน – ยิงฉันสิ...นายอยากฆ่าฉันใช่ไหม...รออะไรละ
ชายวัยกลางคน – วางปืน ...... ปัง..ไอ้เวรเอ๊ย.. กระสุนถูกยิงเข้าที่หัวของผู้รอดชีวิตตายคาที่ ชายวัยกลางคนไม่รอช้าเอาด้ามปืนทุบที่ต้นขอของ(ตัวเอก)จนสลบไป....
ในความฝันของตัวเอง
เด็กน้อยคนนั้นยังคอยติดตามตัวเอกไปเหมือนเงาตามตัว...เด็กนั้นกำลังจะสื่ออะไรกับเรา...
Chapter 3
4 ช.ม. ต่อจากนั้น (เราจะรับทบเป็นชายวัยกลางคน)
เดินเข้าไปในห้องของชายวัยกลางคน จะพบข้อความบัตรประชาชนคนไทยเอกสารเกี่ยวกับทหารเข้าหยิบขึ้นดูทำให้นึกถึงตอนที่เขาอายุ40 กว่าตอนที่เป็นทหารรับใช้ชาติ
ในปี 2009 เขาเคยได้รับมอบหมายภารกิจบางอย่างในการคุ้มครองการขนส่งวัตถุดิบเพื่อเข้าไปในเมืองจำลองที่มีชื่อว่า the loop ซึ่งมันก็คือใจกลางกรุงเทพมหานครพื้นที่ที่คนทั่วไปอาศัยอยู่นั้นเองบริเวณนั้นคือสวนจตุจักรรถบรรทุกวิ่งอ้อมหลังตลาดลงอุโมงนิรภัย (ชายวัยกลางคน)ได้แสดงบัตรเพื่อผ่านทางเข้าไปในสถานบันวิจัยเมืองจำลอง the loop จะเปรียบได้ว่านี่คืออีกเมืองหนึ่งเลยก็ว่าได้ที่อยู่ใต้กรุงเทพ จากนั้น(ชายวัยกลางคน)ก้ได้ทำการติดต่อเจ้าหน้าที่เข้าไปส่งของให้กับ ด.ร.
(ชายวัยกลางคน) – สวัสดีครับท่าน นี่ของสำคํญครับท่าน
ด.ร. – ฉันได้ของสำคัญแล้ว วิเศษที่สุดเลย มันคือ สสารเชรุ่ม ตามฉันมา
(ชายวัยกลางคน) – ครับท่าน.............
ด.ร.- ใครที่เข้ามาใน the loop มันไม่สามารถออกไปได้หรอกจำไว้……
ในศูนย์วิจัย มีห้องหนึ่งสำหรับที่อยู่ของเด็กน้อยผู้ที่เขียนคำทำนายเอาไว้……..
ด.ร. – นี่เด็กน้อยนายมีคำทำนายสำหรับตอนนี้ไหม....
เด็กน้อย – ให้ฉันคุยกับ the project one ฉันสื่อกับมันได้ว่ามันต้องการอะไร
ด.ร. – ยังไม่ถึงเวลา the project one ต้องการการรักษาที่ดี
เด็กน้อย – นั้นคำทำนายของฉันก็คือโลกกำลังเจริญสูงสุดและกำลังจะกลับไปนับ 1 อีกครั้งถ้าไม่ทำลาย the project one ด.ร. คุณก็คือต้นเหตุ ด.ร. ...................พรึ่บ..ไฟดับที่ศูนย์วิจัย (ชายวัยกลางคน) เตรียมหยิบปืนเพื่อคุ้มกันตัว ด.ร. มีเสียงเตือนจากหน่วยว่าเกิดเหตุการณ์ ระเบิดก่อการร้ายเกิดขึ้น (ชายวัยกลางคน) คุ้มกัน ด.ร. ไปที่ห้องทดลอง the project one เพื่อจะปิดระบบ project one แต่สายไปแล้ว เสียงคำรามอันน่าเกรงคร่ามของสัตว์นรกกระหายเลือดไล่ฆ่าหน่วยทหารตายอย่างสยอง (ชายวัยกลางคน) คุ้มกัน ด.ร. ออกไปแต่ ด.ร. บอกกับชายวัยกลางคยว่า สิ่งเดียวที่หยุดมันได้คือ เด็กน้อยคนนั้น ให้เด็กคนนั้นสื่อจิตกับมัน (ชายวัยกลางคน) รับทราบแล้วออกไปรับตัวเด็กคนนั้นที่ติดอยู่ในห้องเดินไปตามทางมืดมืดเจอเสียงโหยหวนของ project one หรือเอเลี่ยนที่พยายามขัดขวางเราอีกทั้งยังมีผู้ก่อการร้าย ที่คอยเล่นงานเราอยู่จนสุดท้ายเราก็ช่วยเด็กมาจนได้ แต่ทันใดนั้น ตูม.....เสียงระเบิดดังสนั่นทำให้ตัวของ(ชายวัยกลางคน)ลอยปิวติดกำแพง เด็กคนนั้นวิ่งเข้าไปหา เอเลี่ยน แล้วสื่อจิตกับมัน สักพักใหญ่
เด้กน้อย – แกต้องการแค่นั้นหรือ ....ฉันที่เอาแกมาไว้บนโลกจริง.....เด็กหันหน้ามาพูดกับ(ชายวัยกลางคน)ที่นอนอัดอยู่กับกำแพง
เด็กน้อย – พี่ชายต้องสัญญานะว่าจะไม่ร้องไห้ มันบอกว่ามันต้องการ......ชึก ...
(ชายวัยกลางคน) – ร้องตะโกน ไม่....ไม่ ภาพที่เห็นคือภาพเด็กคนั้นถูกตัดคอขาดออกจากลำตัวเลือดกระเด็นสาดไปทั่วบริเณร่างล้มลงนอนกับพื้น .......
Chapter 4
ตัวเอก ตื่นมาจากอาการสลบไปหลายชั่วโมง เขาถูกมัดมือมัดขาอย่างแน่นหนา
(ชายวัยกลางคน) – นายยิงเขาทำไม....... เดี๋ยวมาต่อนะ........ครับ (ถ้าว่าง)
หมอ – ได้ทำแผลให้ (ตัวเอก)เสร็จ
ก็ได้ยินเสียงจากวิทยุสื่อสารขอความช่วยเหลือของหน่วยหาเสบียงที่ออกตระเวณหาอาหารจากชายวัยกลางคนอายุประมาณ 50 ปีได้จากกลุ่มคนที่รอดชีวิต ชายวัยกลางคนนี้ลักษณ์ท่าทางกล้าหาญเป็นผู้นำ
ชายวัยกลางคน – นายไหวหรือเปล่า
ตัวเอก – ไหวอยู่ผมทนได้
ชายวัยกลางคน – ที่นี่ไม่มียารักษาโรคไม่มีน้ำไม่มีอาหารเราจะต้องอยู่อย่างอดอยากแต่ตอนนี้หน่วยของเรากำลังตกอยู่ในอันตรายฉันต้องการคนอาสาไปช่วยเขา
ตัวเอก – ผมไปเอง................
Chapter 2
กลุ่มนักเดินทางออกตามหาหน่วยที่ขอความช่วยเหลือตามคลื่นวิทยุที่ได้ส่งมา(ตัวเอก)ออกจากที่อยู่ของผู้รอดชีวิตเอาไปทางท่อระบายน้ำใต้ดิน และตอนนั้น....มีเด็กผู้หญิงวิ่งมาจับมือ(ตัวเอก)และพูดด้วยเสียงสั่นเครือ
เด็กผู้หญิง – ช่วยพ่อหนูด้วนนะค่ะพี่ชาย..
ตัวเอก– ได้สิ...พ่อหนูจะไม่ป็นอะไร......
ชายวัยกลางคน – เราเสียเวลามากแล้วออกเดินทางกันแยกย้ายไปตามท่อน้ำแล้วค่อยมาเจอจุดปลอดภัยที่นี้ทุกคนโชคดี
ตัวเอกเดินถือไฟฉายเดินไปตามท่อระบายน้ำได้ยินเสียงน้ำ(ขอหลอนๆ)ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของอะไรสักอย่างเขาฉ่ายไฟฉ่ายไปดูกลายเป็นเด็กน้อยที่วิ่งเล่นตัดหน้าเขาไป เขาพยามยามตามหาเด็กคนนั้นเพื่อช่วยเด็กแต่เมื่อเขาตามเด็กไปกับกลายเป็นเขาเองที่เดินออกนอกเส้นทางหลงติดอยู่ในท่อระบายน้ำ คราม... เสียงคำรามดังมาจากปลายอุโมงค์ เขาฉ่ายไฟไปดูปรากฏกลายเป็น เอเลี่ยน รูปร่างเล็กปราดเปรียววิ่งไวไล่ตามเขาอยู่(ตัวเองต้องวิ่งหนี)รอดจากกรงเล็บของมันสลับกับการยิงปืนใส่มันแต่มันเคลื่อนที่ได้รวดเร็วจนยิงไม่โดนและกระสุนของพระเอกก็หมดเขาถูกต้อนเข้าจนมุมในท่อน้ำแต่แล้ว(ชายวัยกลางคน)ได้เข้ามายิงสกัดมันด้วยปืนไฟทำให้มันหนีไป....
ชายวัยกลางคน –เป็นไรไหม..
ตัวเอก – โชคดีที่ผมเจอคุณ....
เราพบกลุ่มผู้รอดชีวิตแล้วครับ.....เสียงวิทยุดังขึ้น
จากนั้นตัวเอกกับชายวัยกลางคนก็เดินทางไปหากลุ่มผู้รอดชีวิตพบเพียงผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวจากหน่วย เขาเล่าเรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้นให้ฟังเขาเล่าว่าหน่วยของเขาเข้าไปในตัวเมืองเพื่อหาเสบียงอาหารแต่กับถูก เอเลี่ยนโจมตีซะก่อน
ชายวัยกลางคน อุทานว่าเสียงดังขึ้น the loop เมืองแห่งความตาย นายเข้าไปในใจกลางเมืองกรุงเทพทำไม....ทันใดนั้นสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น (ตัวเอก)ของเกิดอาการภาพหลอนขึ้นมาเห็นภาพเด็กกำลังเดินเข้าทำลายผู้รอดชีวิตจากด้านหลัง
เขาแย่งปืนพกของชายวัยกลางคนขึ้นมาจ่อหัวของผู้รอดชีวิต
ตัวเอก – อย่าเข้ามาฉันยิงแก...แน่
ชายวัยกลางคน – นายจะทำอะไร วางปืนลง
ผู้รอดชีวิต – ใจเย็นนะ ฉันมีลูกสาวนะฉันมีครอบครัวได้โปรด วางปืนลงก่อนค่อยๆพูดค่อยๆจากัน
เด็กในภาพหลอน – ยิงฉันสิ...นายอยากฆ่าฉันใช่ไหม...รออะไรละ
ชายวัยกลางคน – วางปืน ...... ปัง..ไอ้เวรเอ๊ย.. กระสุนถูกยิงเข้าที่หัวของผู้รอดชีวิตตายคาที่ ชายวัยกลางคนไม่รอช้าเอาด้ามปืนทุบที่ต้นขอของ(ตัวเอก)จนสลบไป....
ในความฝันของตัวเอง
เด็กน้อยคนนั้นยังคอยติดตามตัวเอกไปเหมือนเงาตามตัว...เด็กนั้นกำลังจะสื่ออะไรกับเรา...
Chapter 3
4 ช.ม. ต่อจากนั้น (เราจะรับทบเป็นชายวัยกลางคน)
เดินเข้าไปในห้องของชายวัยกลางคน จะพบข้อความบัตรประชาชนคนไทยเอกสารเกี่ยวกับทหารเข้าหยิบขึ้นดูทำให้นึกถึงตอนที่เขาอายุ40 กว่าตอนที่เป็นทหารรับใช้ชาติ
ในปี 2009 เขาเคยได้รับมอบหมายภารกิจบางอย่างในการคุ้มครองการขนส่งวัตถุดิบเพื่อเข้าไปในเมืองจำลองที่มีชื่อว่า the loop ซึ่งมันก็คือใจกลางกรุงเทพมหานครพื้นที่ที่คนทั่วไปอาศัยอยู่นั้นเองบริเวณนั้นคือสวนจตุจักรรถบรรทุกวิ่งอ้อมหลังตลาดลงอุโมงนิรภัย (ชายวัยกลางคน)ได้แสดงบัตรเพื่อผ่านทางเข้าไปในสถานบันวิจัยเมืองจำลอง the loop จะเปรียบได้ว่านี่คืออีกเมืองหนึ่งเลยก็ว่าได้ที่อยู่ใต้กรุงเทพ จากนั้น(ชายวัยกลางคน)ก้ได้ทำการติดต่อเจ้าหน้าที่เข้าไปส่งของให้กับ ด.ร.
(ชายวัยกลางคน) – สวัสดีครับท่าน นี่ของสำคํญครับท่าน
ด.ร. – ฉันได้ของสำคัญแล้ว วิเศษที่สุดเลย มันคือ สสารเชรุ่ม ตามฉันมา
(ชายวัยกลางคน) – ครับท่าน.............
ด.ร.- ใครที่เข้ามาใน the loop มันไม่สามารถออกไปได้หรอกจำไว้……
ในศูนย์วิจัย มีห้องหนึ่งสำหรับที่อยู่ของเด็กน้อยผู้ที่เขียนคำทำนายเอาไว้……..
ด.ร. – นี่เด็กน้อยนายมีคำทำนายสำหรับตอนนี้ไหม....
เด็กน้อย – ให้ฉันคุยกับ the project one ฉันสื่อกับมันได้ว่ามันต้องการอะไร
ด.ร. – ยังไม่ถึงเวลา the project one ต้องการการรักษาที่ดี
เด็กน้อย – นั้นคำทำนายของฉันก็คือโลกกำลังเจริญสูงสุดและกำลังจะกลับไปนับ 1 อีกครั้งถ้าไม่ทำลาย the project one ด.ร. คุณก็คือต้นเหตุ ด.ร. ...................พรึ่บ..ไฟดับที่ศูนย์วิจัย (ชายวัยกลางคน) เตรียมหยิบปืนเพื่อคุ้มกันตัว ด.ร. มีเสียงเตือนจากหน่วยว่าเกิดเหตุการณ์ ระเบิดก่อการร้ายเกิดขึ้น (ชายวัยกลางคน) คุ้มกัน ด.ร. ไปที่ห้องทดลอง the project one เพื่อจะปิดระบบ project one แต่สายไปแล้ว เสียงคำรามอันน่าเกรงคร่ามของสัตว์นรกกระหายเลือดไล่ฆ่าหน่วยทหารตายอย่างสยอง (ชายวัยกลางคน) คุ้มกัน ด.ร. ออกไปแต่ ด.ร. บอกกับชายวัยกลางคยว่า สิ่งเดียวที่หยุดมันได้คือ เด็กน้อยคนนั้น ให้เด็กคนนั้นสื่อจิตกับมัน (ชายวัยกลางคน) รับทราบแล้วออกไปรับตัวเด็กคนนั้นที่ติดอยู่ในห้องเดินไปตามทางมืดมืดเจอเสียงโหยหวนของ project one หรือเอเลี่ยนที่พยายามขัดขวางเราอีกทั้งยังมีผู้ก่อการร้าย ที่คอยเล่นงานเราอยู่จนสุดท้ายเราก็ช่วยเด็กมาจนได้ แต่ทันใดนั้น ตูม.....เสียงระเบิดดังสนั่นทำให้ตัวของ(ชายวัยกลางคน)ลอยปิวติดกำแพง เด็กคนนั้นวิ่งเข้าไปหา เอเลี่ยน แล้วสื่อจิตกับมัน สักพักใหญ่
เด้กน้อย – แกต้องการแค่นั้นหรือ ....ฉันที่เอาแกมาไว้บนโลกจริง.....เด็กหันหน้ามาพูดกับ(ชายวัยกลางคน)ที่นอนอัดอยู่กับกำแพง
เด็กน้อย – พี่ชายต้องสัญญานะว่าจะไม่ร้องไห้ มันบอกว่ามันต้องการ......ชึก ...
(ชายวัยกลางคน) – ร้องตะโกน ไม่....ไม่ ภาพที่เห็นคือภาพเด็กคนั้นถูกตัดคอขาดออกจากลำตัวเลือดกระเด็นสาดไปทั่วบริเณร่างล้มลงนอนกับพื้น .......
Chapter 4
ตัวเอก ตื่นมาจากอาการสลบไปหลายชั่วโมง เขาถูกมัดมือมัดขาอย่างแน่นหนา
(ชายวัยกลางคน) – นายยิงเขาทำไม....... เดี๋ยวมาต่อนะ........ครับ (ถ้าว่าง)
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
ต่อนะ
infernal Sat Feb 04, 2012 1:04 am
ตัวเอก – ผมเห็นภาพหลอน ผมเห็นเด็กน้อยตามหลอกผม ตอนนี้ผมจำไม่ได้ว่าผมเป็นใคร จำไม่ได้ว่าผมมีแฟนหรือเปล่าผมจำไม่ได้ว่าโลกหน้าตาเป็นอย่างไง ผมไม่รู้ว่าผมยิงเขาทำไม......
(ชายวัยกลางคน) – นายก็แค่จำเรื่องปัจจุบันตอนนี้เอาไว้อย่าไปยึดติดกับอดีตจำไว้ว่านายต้องเข้มแข็งนายต้องไม่ร้องให้เข้าใจไหม.....ตัวเอก ได้แต่นั่งร้องให้ที่ตัวเองทำผิดพลาด.....
เด็กผู้หญิงวิ่งมาร้องให้ เอามือมาทุบตี ที่ตักของ (ตัวเอก) หลังที่เธอรู้ว่าเขาเป็นคนยิงพ่อของเธอตาย.....ตัวเอก พูดว่า ถ้าฉันตายแทนได้ฉันก็จะทำ....
เช้าวันใหม่
อาหารเสบียงเริ่มจะหมดลงไปผู้รอดชีวิตต่างก็ต้องการอาหารเพื่อความอยู่รอด การที่จะออกไปหาอาหารแต่ละครั้งก็คงหมายถึงการเสี่ยงชีวิตไปตาย........(ชายวัยกลางคน)คงเป็นที่พึ่งสุดท้ายแก่ผู้รอดชีวิตละมั่ง...เขาตัดสินใจเดินทางไปหาอาหารมาเป็นเสบียงให้ผู้รอดชีวิต แต่ในวันนี้เขากับมาพร้อมเหตุการณ์ประหลาด
(ชายวัยกลางคน)เล่าว่าตอนนี้แม่น้ำเจ้าพระยาได้เชาะเข้ามาแล้วทำให้ลวดไฟฟ้าไม่ทำงานฉันจึงต้องการคนลงเรือไปช่วยซ่อมลวดไฟฟ้าเพื่อปกป้องผู้รอดชีวิตจากพวกฝูงเอเลี่ยน จึงได้กลุ่มอาสา (เราจะรับบทเป็น(ชายวัยกลางคน)อีกครั้ง)เตรียมอาวุธพร้อมลุย (ชายวัยกลางคน)นำทางขึ้นเรือเดินทางผ่านแม่น้ำจนถึงจุดที่ลึกสุดจึงส่งทีมลงดำน้ำ......ไปถึงท่อส่งน้ำพบข้อต่อลวดไฟฟ้าในระหว่างที่ซ่อมกันอยู่นั้นเอง ได้มีสิ่งที่เคลื่อนอย่างลวดเร็วมาจู่โจมเข้าอย่างรวดเร็วจนไม่สามารถตั้งตัวได้ทันการ(ชายวัยกลางคน)ส่งให้ลูกทีมว่ายกลับไปที่เรือให้เร็วที่สุด พอว่ายไปถึงเรือก็เปิดศึกไล่ยิงเอเลี่ยนบนเรือขับไปตามแม่น้ำเจ้าพระยาแต่ทันใดนั้นพื้นน้ำก็สั่นสะเทือน ตูม....... (ชายวัยกลางคน) จำได้ดีว่านั้นคืออะไรเพราะเขาไม่มีวันลืมเพราะนั้นคือ the project one นั้นเอง
ณ เวลาเดียวกัน.......(ตัดบทมาตัวเอกของเกมนะ...)
หลังจากที่เขาถูกมัดมือมัดแขนอยู่ เขาลืมตาไปกับเจอภาพหลอนอีกครั้งเด็กน้อยที่พยายามจะบอกอะไรเขามาตลอด
เด็กน้อย – พี่ชายรีบหนีไป....ที่ไม่ปลอดภัยแล้ว
ตัวเอก – แกไอ้เด็กนรก.... ฉันสัญญาว่าฉันจะฆ่าแกให้ได้
เด็กน้อย – พี่ชายฆ่าฉันไม่ได้หรอก .... พวกมันกำลังมาแล้ว......
เด็กน้อยหายตัวไปในภาพหลอน.......
ตัวเอกสงสัยตัวเองว่าเขาเป็นใครแล้วทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย แต่ถ้าเด็กนั้นพูดจริงเราก็ต้องรีบเตือนผู้รอดชีวิตให้รีบหนีไป แต่ตัวเอกดันโดนมัดติดกับที่จนไปไหนไม่ได้..ตัวเอกพยายามแก้มัดเอาตัวเองออกมาก่อน...ครามเสียงเอเลี่ยนร้องออกมา เสียงปืนข้างนอกดังสนั่น ตัวเอก พยายามดิ้นแต่ดันไม่หลุดจนกระทั่ง ตูม...มีเอเลี่ยนพังประตูเข้ามาทำให้ ตัวเอก กระเด็น หลุดออกจากการโดนมัด..ตัวเอก วิ่งโดยไม่มีอาวุธไปแอบอยู่ใต้ท่อระบายน้ำ รอจนเช้า.............
(ตัดมาอีกทีรับบทเป็น(ชายวัยกลางคน))ที่กำลังขับเรือสู้กับ the project one อยู่บนแม่น้ำเจ้พระยา(mini บอส)
แต่สุดท้ายเรือก็ร่มเพราะสู้ได้(ชายวัยกลางคน)รีบว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง.......จนหมดสติไป...
Chapter 5
ตัดมาที่ตัวเอก กำลังเดินออกมาจากที่ซ่อนปรากฏว่าทุกคนที่เป็นผู้รอดชีวิตตายอย่างอนาถ...เด็กผู้หญิงที่เสียพ่อไปคงจะได้อยู่กับพ่อเขาอย่างสบายทุกคนที่รอดชีวิตตายหมดไม่มีแม้แต่เสียงทุกอย่างเงียบมีแต่ศพเกลื่อนไปหมด เขาเดินทางออกจากที่นี้เขาเดินไปอย่างไร้จุดแต่ครั้งนี้เขาตั้งใจจะล้างแค้นแทนทุกชีวิตที่เสียไป..... ขอบคุณที่่อ่านนะเดี๋วมาต่อนะคับ
(ชายวัยกลางคน) – นายก็แค่จำเรื่องปัจจุบันตอนนี้เอาไว้อย่าไปยึดติดกับอดีตจำไว้ว่านายต้องเข้มแข็งนายต้องไม่ร้องให้เข้าใจไหม.....ตัวเอก ได้แต่นั่งร้องให้ที่ตัวเองทำผิดพลาด.....
เด็กผู้หญิงวิ่งมาร้องให้ เอามือมาทุบตี ที่ตักของ (ตัวเอก) หลังที่เธอรู้ว่าเขาเป็นคนยิงพ่อของเธอตาย.....ตัวเอก พูดว่า ถ้าฉันตายแทนได้ฉันก็จะทำ....
เช้าวันใหม่
อาหารเสบียงเริ่มจะหมดลงไปผู้รอดชีวิตต่างก็ต้องการอาหารเพื่อความอยู่รอด การที่จะออกไปหาอาหารแต่ละครั้งก็คงหมายถึงการเสี่ยงชีวิตไปตาย........(ชายวัยกลางคน)คงเป็นที่พึ่งสุดท้ายแก่ผู้รอดชีวิตละมั่ง...เขาตัดสินใจเดินทางไปหาอาหารมาเป็นเสบียงให้ผู้รอดชีวิต แต่ในวันนี้เขากับมาพร้อมเหตุการณ์ประหลาด
(ชายวัยกลางคน)เล่าว่าตอนนี้แม่น้ำเจ้าพระยาได้เชาะเข้ามาแล้วทำให้ลวดไฟฟ้าไม่ทำงานฉันจึงต้องการคนลงเรือไปช่วยซ่อมลวดไฟฟ้าเพื่อปกป้องผู้รอดชีวิตจากพวกฝูงเอเลี่ยน จึงได้กลุ่มอาสา (เราจะรับบทเป็น(ชายวัยกลางคน)อีกครั้ง)เตรียมอาวุธพร้อมลุย (ชายวัยกลางคน)นำทางขึ้นเรือเดินทางผ่านแม่น้ำจนถึงจุดที่ลึกสุดจึงส่งทีมลงดำน้ำ......ไปถึงท่อส่งน้ำพบข้อต่อลวดไฟฟ้าในระหว่างที่ซ่อมกันอยู่นั้นเอง ได้มีสิ่งที่เคลื่อนอย่างลวดเร็วมาจู่โจมเข้าอย่างรวดเร็วจนไม่สามารถตั้งตัวได้ทันการ(ชายวัยกลางคน)ส่งให้ลูกทีมว่ายกลับไปที่เรือให้เร็วที่สุด พอว่ายไปถึงเรือก็เปิดศึกไล่ยิงเอเลี่ยนบนเรือขับไปตามแม่น้ำเจ้าพระยาแต่ทันใดนั้นพื้นน้ำก็สั่นสะเทือน ตูม....... (ชายวัยกลางคน) จำได้ดีว่านั้นคืออะไรเพราะเขาไม่มีวันลืมเพราะนั้นคือ the project one นั้นเอง
ณ เวลาเดียวกัน.......(ตัดบทมาตัวเอกของเกมนะ...)
หลังจากที่เขาถูกมัดมือมัดแขนอยู่ เขาลืมตาไปกับเจอภาพหลอนอีกครั้งเด็กน้อยที่พยายามจะบอกอะไรเขามาตลอด
เด็กน้อย – พี่ชายรีบหนีไป....ที่ไม่ปลอดภัยแล้ว
ตัวเอก – แกไอ้เด็กนรก.... ฉันสัญญาว่าฉันจะฆ่าแกให้ได้
เด็กน้อย – พี่ชายฆ่าฉันไม่ได้หรอก .... พวกมันกำลังมาแล้ว......
เด็กน้อยหายตัวไปในภาพหลอน.......
ตัวเอกสงสัยตัวเองว่าเขาเป็นใครแล้วทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย แต่ถ้าเด็กนั้นพูดจริงเราก็ต้องรีบเตือนผู้รอดชีวิตให้รีบหนีไป แต่ตัวเอกดันโดนมัดติดกับที่จนไปไหนไม่ได้..ตัวเอกพยายามแก้มัดเอาตัวเองออกมาก่อน...ครามเสียงเอเลี่ยนร้องออกมา เสียงปืนข้างนอกดังสนั่น ตัวเอก พยายามดิ้นแต่ดันไม่หลุดจนกระทั่ง ตูม...มีเอเลี่ยนพังประตูเข้ามาทำให้ ตัวเอก กระเด็น หลุดออกจากการโดนมัด..ตัวเอก วิ่งโดยไม่มีอาวุธไปแอบอยู่ใต้ท่อระบายน้ำ รอจนเช้า.............
(ตัดมาอีกทีรับบทเป็น(ชายวัยกลางคน))ที่กำลังขับเรือสู้กับ the project one อยู่บนแม่น้ำเจ้พระยา(mini บอส)
แต่สุดท้ายเรือก็ร่มเพราะสู้ได้(ชายวัยกลางคน)รีบว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง.......จนหมดสติไป...
Chapter 5
ตัดมาที่ตัวเอก กำลังเดินออกมาจากที่ซ่อนปรากฏว่าทุกคนที่เป็นผู้รอดชีวิตตายอย่างอนาถ...เด็กผู้หญิงที่เสียพ่อไปคงจะได้อยู่กับพ่อเขาอย่างสบายทุกคนที่รอดชีวิตตายหมดไม่มีแม้แต่เสียงทุกอย่างเงียบมีแต่ศพเกลื่อนไปหมด เขาเดินทางออกจากที่นี้เขาเดินไปอย่างไร้จุดแต่ครั้งนี้เขาตั้งใจจะล้างแค้นแทนทุกชีวิตที่เสียไป..... ขอบคุณที่่อ่านนะเดี๋วมาต่อนะคับ
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
ใกล้จบแล้วคับผม
infernal Sat Feb 04, 2012 9:26 pm
Chapter 5
ตัดมาที่ตัวเอก กำลังเดินออกมาจากที่ซ่อนปรากฏว่าทุกคนที่เป็นผู้รอดชีวิตตายอย่างอนาถ...เด็กผู้หญิงที่เสียพ่อไปคงจะได้อยู่กับพ่อเขาอย่างสบายทุกคนที่รอดชีวิตตายหมดไม่มีแม้แต่เสียงทุกอย่างเงียบมีแต่ศพเกลื่อนไปหมด เขาเดินทางออกจากที่นี้เขาเดินไปอย่างไร้จุดแต่ครั้งนี้เขาตั้งใจจะล้างแค้นแทนทุกชีวิตที่เสียไป.....
ตัวเอกเดินทางขึ้นไปกรุงเทพบริเวณรอบนอกเพื่อค้นหาผู้รอดชีวิตที่เหลือจนในที่สุดเขาก็ได้เจอกับกลุ่มผู้รอดชีวิต ที่อาศัยอยู่ในเขตวัดร้างใกล้กรุงเทพชั้นนอก .. ทันใดนั้นเองก็มีกลุ่มโจรขับรถเข้าไปกราดยิงผู้รอดชีวิต ทำให้ตัวเอก ต้องหนีตายออกมาจากที่อาศัย กลุ่มโจรได้ขโมยอาหาร อาวุธ ไปหมด มีโจรคนหนึ่งหันหน้ามาทำร้าย( ตัวเอก) ของจึงเกิดการต่อสู้แบบตัวต่อตัว .... โจรดันพลาดท่าถูก (ตัวเอก)บิดคอหักตาย
กลุ่มโจรเข้ามาทำร้ายตัวเอกแล้วแย่งชิงอาหารของตัวเองไปรวมถึงผู้รอดชีวิตที่เหลือไปด้วยเขาต้องตามล่ากลุ่มโจรที่ขโมยเสบียงไปคืนมาระหว่างที่(ตัวเอก)เดินทางไปเอาหารอาวุธจากกลุ่มโจรที่อยู่ทางเขตเหนือของกรุงเทพ .....โดยมีรถมอเตอร์ไซค์วิบากขับตามกลุ่มโจรไป(สะกดรอยตาม) จนถึงรังของพวกมัน .....
ตัวเอกพยายามสะกดรอยตามเข้ามาด้านในของที่พักโจร พร้อมกระสุนปืนเล็กน้อย เจอหัวหน้าโจร กำลังคุยเกี่ยวกับเรื่อง the loop เอเลี่ยน อะไรสักอย่าง....
ตัวเอก จึงตัดสินใจเอาระเบิดโยนเข้าไป...ตูม ตัวเอกยิงกราดเพื่อเปิดทางไปเอาเสบียงและช่วยตัวประกันที่ถูกจับไว้ แต่ทะว่าแรงระเบิดดังมากทำให้ เอเลี่ยนได้ยินและวิ่งมาตามเสียงที่ได้ยิน...ตัวเอกเหลือเวลาไม่มากนักจึงตัดสินใจเปิดประตูออกทางด้านหลัง แต่ระหว่างทางดันโดนกลุ่มโจรยิงเข้าที่แขน...(ตัวเอก)ล้มลงผู้รอดชีวิตที่เหลือวิ่งหนีตายไปคนละทิศคนละทาง....เหตุการณ์ดันดูเลวร้ายลงเรื่อยๆ..เมื่อตัวเองถูกจับไปเป็นตัวประกัน หัวหน้าโจรจับตัวเองไปทรมานต่างๆนานาเพื่อให้ตัวเอก)สารภาพว่าสะกดรอยตามมาทำไม....(ตัวเอก)สังเกตุตามตัวของพวกโจรมันสักตามร่างกายเหมือนหน้าของเอเลี่ยน...หรือว่าพวกมันบูชาเอเลี่ยนกันแน่..
ตัวเอก –นายรู้จักพวกมันด้วยหรือเอเลี่ยน .... มันเกิดอะไรขึ้นวันที่ 31 ปี2012 ...
โจร – พวกเราก็คือคนต่อต้านพระเจ้า..ฉันไม่รู้ว่าอะไร แต่ฉันรู้ว่าคนที่อ่อนแอเท่านั้นที่ต้องตาย....เหมือนกับ the loop
ตัวเอง – อะไรคือ the loop
โจร – นรก...กรุงเทพ...ไง
ทันใดนั้นก็มีเสียงสิ่งของตกมาจากหน้าต่าง ตูม.. flash bang ….. เข้าชาจร์เลยประจำที่...เกิดการยิงประทะกันอย่างหนักระหว่างกลุ่มโจร แต่สุดท้ายกลุ่มโจรก็แพ้พ่ายไป...ล่าถอยออกไป
ช่วยตัวประกันเร็วเข้า.....เสียงนั้นคุ้นหู (ตัวเอก)มาก
(ชายวัยกลางคน) – คิดว่าจะไม่ได้เจอกันอีก...
ตัวเอก – นายยังไม่ตาย...เหลือเชื่อ...
(ตัวเอก) กำลังพูดอยู่ก็เกิดภาพหลอนฉับพลัน เด็กน้อยคนนั้นพูดกับ(ตัวเอก)ไม่เป็นภาษา 05652 จำไว้..มันกำลังจะมารีบหนีเร็ว.....ที่นี้ไม่ปลอดภัย...
ตัวเอง – เตือน(ชายวัยกลางคน)ว่าที่ไม่ปลอดภัยหนีเร็ว
(ชายวัยกลางคน) สั่งลูกทีมให้รีบออกจากที่ไปทางทิศใต้จะมีรถยนต์จอดอยู่อีก 500 ม. .. ฉัน(ชายวัยกลางคน) อยู่ที่นี้เองส่วน(ตัวเอก)นายไปกับลูกทีมฉันไปที่รถสะ..ไม่มีเวลามากไป...
(ตัวเอก)พยายามวิ่งไปที่รถให้เร็วเพราะจะเอเลี่ยนบุกเข้าฆ่าเรา(ตัวเอก)วิ่งฝ่าความกลัวออกมาเจอรถยนต์
ขับรถออกไปจากรังโจรเพื่อไปรับ (ชายวัยกลางคน) คู่หู่เรา...จะ(ชายวัยกลางคน)ต่อสู้อยู่กับเอเลี่ยนอีกตัว
(ตัวเอง)ตัดสินใจขับรถชนเอเลี่ยน.. (ชายวัยกลางคน)กระโดดขึ้นมาแล้วบอกว่า ฉันติด c4 ไว้ทั่วหมดแล้วกดชนวนระเบิดได้.. หัวหน้าชนวนระเบิดไม่ติด....
ลูกทีม – ปล่อยผมลงจากรถผมจะเข้าไปกดชนวนเอง...
(ชายวัยกลางคน) – เราต้องไปด้วยกัน....
ลูกทีม – ผมเสียใจ..ผมจะไม่ลืมหัวหน้า ..ลูกทีมกระโดดลงจากรถเข้าไปกดชนวนระเบิด...(เราจะรับเป็นบทลูกทีมตัวคนเดียวที่เสียสละชีวิตเข้าไปกดระเบิดเพียงคนเดียว) ระหว่างที่เดินเข้าไปแอบฝูงเอเลี่ยนจำนวนมากเราต้องแอบเข้าไปกดชนวน (ในเกมขอหลอนๆ)เรากำลังจะกดระเบิดทันใดนั้นก็มีเสียง ตูม...เราเผชิญหน้ากับเอเลี่ยน the project one ต่อหน้าจากนั้นเราก็จุดชนวน.....ไปตายในนรกไป...5...4....3...2....1.....ตูม...แรงระเบิดทำให้ตึกถล่มลง...มา...
Chapter 6
ในรถยนต์ที่กำลังขับไปที่พักอาศัยของผู้รอดชีวิต
ตัวเอก – นายรอดมาได้ยังไง
(ชายวัยกลางคน) – ฉันรีบหนีออกมาทันกับลูกทีมที่เหลือ.....
(ชายวัยกลางคน) – นายอยากรู้ใช่ไหมว่า the loop คืออะไร
ตัวเอก – ใช่..ฉันอยากรู้...
(ชายวัยกลางคน) – มันคือเมืองจำลองสมัยก่อนใต้ดินของกรุงเทพ มันจำลองมาจาก ดาว the loop ของ ด.ร.ฉันเคยทำงานที่นั้นมาก่อนแต่ฉันไม่รู้ว่าเจ้านั้นมันมาจากไหน project one เอเลี่ยนตัวใหญ่นั้น
ตัวเอก – ทำไมนายไม่บอกฉันตั้งแต่ที่แรก
(ชายวัยกลางคน) – ฉันกลัวว่าทุกคนที่รอดชีวิตจะหมดหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อในวันข้างหน้า...
ตัวเอก – ฉันจะทำความหวังให้เป็นจริง........... เพื่อจบเรื่องนี้กัน
ณ ที่อาศัยของผู้รอดชีวิต
(ชายวัยกลางคน) – วางแผนจะออกไปสู้รบกับเอเลี่ยน (ตัวเอก)ก็ด้วยเช่นกัน....ฉันว่าเราสู้ตัวต่อตัวไม่ได้หรอก.. เราต้องใช้อาวุธหนัก เฃ่น จรวด ระเบิด rpg
(ตัวเอก) – เราใช้เครื่องบินรบยิงนำวิถี ...ได้ไหม ..ห่างจากกรุงเทพออกไปเป็นสนามบินฉันว่าเราอาจ take off เครื่องบินได้ ถ้า run way ใช้ได้
(ชายวัยกลางคน) – มันเสี่ยงเกินไป ถ้าเดินไปถึงสนามบินก็มีวิธีเดียว....ใช้เส้นทางรถไฟฟ้า mrt ทางเดียว
(ตัวเอง) – ฉันว่าฉัน...จำได้ โอ๊ย.....ปวดหัว..
ตัวเอกล้มลงพร้อมมีอาการปวดหัวเขานึกถึงอดีต.....ของตัวเอง.....อันโหดร้าย.....
2 ช.ม. ต่อมา ......
เราพร้อมลุย .... แล้ว ตัวเอกพร้อมเดินทางไปตามอุโมงค์ ตอนกลางคืน ... (ใกล้จบแล้ว........)
ตัดมาที่ตัวเอก กำลังเดินออกมาจากที่ซ่อนปรากฏว่าทุกคนที่เป็นผู้รอดชีวิตตายอย่างอนาถ...เด็กผู้หญิงที่เสียพ่อไปคงจะได้อยู่กับพ่อเขาอย่างสบายทุกคนที่รอดชีวิตตายหมดไม่มีแม้แต่เสียงทุกอย่างเงียบมีแต่ศพเกลื่อนไปหมด เขาเดินทางออกจากที่นี้เขาเดินไปอย่างไร้จุดแต่ครั้งนี้เขาตั้งใจจะล้างแค้นแทนทุกชีวิตที่เสียไป.....
ตัวเอกเดินทางขึ้นไปกรุงเทพบริเวณรอบนอกเพื่อค้นหาผู้รอดชีวิตที่เหลือจนในที่สุดเขาก็ได้เจอกับกลุ่มผู้รอดชีวิต ที่อาศัยอยู่ในเขตวัดร้างใกล้กรุงเทพชั้นนอก .. ทันใดนั้นเองก็มีกลุ่มโจรขับรถเข้าไปกราดยิงผู้รอดชีวิต ทำให้ตัวเอก ต้องหนีตายออกมาจากที่อาศัย กลุ่มโจรได้ขโมยอาหาร อาวุธ ไปหมด มีโจรคนหนึ่งหันหน้ามาทำร้าย( ตัวเอก) ของจึงเกิดการต่อสู้แบบตัวต่อตัว .... โจรดันพลาดท่าถูก (ตัวเอก)บิดคอหักตาย
กลุ่มโจรเข้ามาทำร้ายตัวเอกแล้วแย่งชิงอาหารของตัวเองไปรวมถึงผู้รอดชีวิตที่เหลือไปด้วยเขาต้องตามล่ากลุ่มโจรที่ขโมยเสบียงไปคืนมาระหว่างที่(ตัวเอก)เดินทางไปเอาหารอาวุธจากกลุ่มโจรที่อยู่ทางเขตเหนือของกรุงเทพ .....โดยมีรถมอเตอร์ไซค์วิบากขับตามกลุ่มโจรไป(สะกดรอยตาม) จนถึงรังของพวกมัน .....
ตัวเอกพยายามสะกดรอยตามเข้ามาด้านในของที่พักโจร พร้อมกระสุนปืนเล็กน้อย เจอหัวหน้าโจร กำลังคุยเกี่ยวกับเรื่อง the loop เอเลี่ยน อะไรสักอย่าง....
ตัวเอก จึงตัดสินใจเอาระเบิดโยนเข้าไป...ตูม ตัวเอกยิงกราดเพื่อเปิดทางไปเอาเสบียงและช่วยตัวประกันที่ถูกจับไว้ แต่ทะว่าแรงระเบิดดังมากทำให้ เอเลี่ยนได้ยินและวิ่งมาตามเสียงที่ได้ยิน...ตัวเอกเหลือเวลาไม่มากนักจึงตัดสินใจเปิดประตูออกทางด้านหลัง แต่ระหว่างทางดันโดนกลุ่มโจรยิงเข้าที่แขน...(ตัวเอก)ล้มลงผู้รอดชีวิตที่เหลือวิ่งหนีตายไปคนละทิศคนละทาง....เหตุการณ์ดันดูเลวร้ายลงเรื่อยๆ..เมื่อตัวเองถูกจับไปเป็นตัวประกัน หัวหน้าโจรจับตัวเองไปทรมานต่างๆนานาเพื่อให้ตัวเอก)สารภาพว่าสะกดรอยตามมาทำไม....(ตัวเอก)สังเกตุตามตัวของพวกโจรมันสักตามร่างกายเหมือนหน้าของเอเลี่ยน...หรือว่าพวกมันบูชาเอเลี่ยนกันแน่..
ตัวเอก –นายรู้จักพวกมันด้วยหรือเอเลี่ยน .... มันเกิดอะไรขึ้นวันที่ 31 ปี2012 ...
โจร – พวกเราก็คือคนต่อต้านพระเจ้า..ฉันไม่รู้ว่าอะไร แต่ฉันรู้ว่าคนที่อ่อนแอเท่านั้นที่ต้องตาย....เหมือนกับ the loop
ตัวเอง – อะไรคือ the loop
โจร – นรก...กรุงเทพ...ไง
ทันใดนั้นก็มีเสียงสิ่งของตกมาจากหน้าต่าง ตูม.. flash bang ….. เข้าชาจร์เลยประจำที่...เกิดการยิงประทะกันอย่างหนักระหว่างกลุ่มโจร แต่สุดท้ายกลุ่มโจรก็แพ้พ่ายไป...ล่าถอยออกไป
ช่วยตัวประกันเร็วเข้า.....เสียงนั้นคุ้นหู (ตัวเอก)มาก
(ชายวัยกลางคน) – คิดว่าจะไม่ได้เจอกันอีก...
ตัวเอก – นายยังไม่ตาย...เหลือเชื่อ...
(ตัวเอก) กำลังพูดอยู่ก็เกิดภาพหลอนฉับพลัน เด็กน้อยคนนั้นพูดกับ(ตัวเอก)ไม่เป็นภาษา 05652 จำไว้..มันกำลังจะมารีบหนีเร็ว.....ที่นี้ไม่ปลอดภัย...
ตัวเอง – เตือน(ชายวัยกลางคน)ว่าที่ไม่ปลอดภัยหนีเร็ว
(ชายวัยกลางคน) สั่งลูกทีมให้รีบออกจากที่ไปทางทิศใต้จะมีรถยนต์จอดอยู่อีก 500 ม. .. ฉัน(ชายวัยกลางคน) อยู่ที่นี้เองส่วน(ตัวเอก)นายไปกับลูกทีมฉันไปที่รถสะ..ไม่มีเวลามากไป...
(ตัวเอก)พยายามวิ่งไปที่รถให้เร็วเพราะจะเอเลี่ยนบุกเข้าฆ่าเรา(ตัวเอก)วิ่งฝ่าความกลัวออกมาเจอรถยนต์
ขับรถออกไปจากรังโจรเพื่อไปรับ (ชายวัยกลางคน) คู่หู่เรา...จะ(ชายวัยกลางคน)ต่อสู้อยู่กับเอเลี่ยนอีกตัว
(ตัวเอง)ตัดสินใจขับรถชนเอเลี่ยน.. (ชายวัยกลางคน)กระโดดขึ้นมาแล้วบอกว่า ฉันติด c4 ไว้ทั่วหมดแล้วกดชนวนระเบิดได้.. หัวหน้าชนวนระเบิดไม่ติด....
ลูกทีม – ปล่อยผมลงจากรถผมจะเข้าไปกดชนวนเอง...
(ชายวัยกลางคน) – เราต้องไปด้วยกัน....
ลูกทีม – ผมเสียใจ..ผมจะไม่ลืมหัวหน้า ..ลูกทีมกระโดดลงจากรถเข้าไปกดชนวนระเบิด...(เราจะรับเป็นบทลูกทีมตัวคนเดียวที่เสียสละชีวิตเข้าไปกดระเบิดเพียงคนเดียว) ระหว่างที่เดินเข้าไปแอบฝูงเอเลี่ยนจำนวนมากเราต้องแอบเข้าไปกดชนวน (ในเกมขอหลอนๆ)เรากำลังจะกดระเบิดทันใดนั้นก็มีเสียง ตูม...เราเผชิญหน้ากับเอเลี่ยน the project one ต่อหน้าจากนั้นเราก็จุดชนวน.....ไปตายในนรกไป...5...4....3...2....1.....ตูม...แรงระเบิดทำให้ตึกถล่มลง...มา...
Chapter 6
ในรถยนต์ที่กำลังขับไปที่พักอาศัยของผู้รอดชีวิต
ตัวเอก – นายรอดมาได้ยังไง
(ชายวัยกลางคน) – ฉันรีบหนีออกมาทันกับลูกทีมที่เหลือ.....
(ชายวัยกลางคน) – นายอยากรู้ใช่ไหมว่า the loop คืออะไร
ตัวเอก – ใช่..ฉันอยากรู้...
(ชายวัยกลางคน) – มันคือเมืองจำลองสมัยก่อนใต้ดินของกรุงเทพ มันจำลองมาจาก ดาว the loop ของ ด.ร.ฉันเคยทำงานที่นั้นมาก่อนแต่ฉันไม่รู้ว่าเจ้านั้นมันมาจากไหน project one เอเลี่ยนตัวใหญ่นั้น
ตัวเอก – ทำไมนายไม่บอกฉันตั้งแต่ที่แรก
(ชายวัยกลางคน) – ฉันกลัวว่าทุกคนที่รอดชีวิตจะหมดหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อในวันข้างหน้า...
ตัวเอก – ฉันจะทำความหวังให้เป็นจริง........... เพื่อจบเรื่องนี้กัน
ณ ที่อาศัยของผู้รอดชีวิต
(ชายวัยกลางคน) – วางแผนจะออกไปสู้รบกับเอเลี่ยน (ตัวเอก)ก็ด้วยเช่นกัน....ฉันว่าเราสู้ตัวต่อตัวไม่ได้หรอก.. เราต้องใช้อาวุธหนัก เฃ่น จรวด ระเบิด rpg
(ตัวเอก) – เราใช้เครื่องบินรบยิงนำวิถี ...ได้ไหม ..ห่างจากกรุงเทพออกไปเป็นสนามบินฉันว่าเราอาจ take off เครื่องบินได้ ถ้า run way ใช้ได้
(ชายวัยกลางคน) – มันเสี่ยงเกินไป ถ้าเดินไปถึงสนามบินก็มีวิธีเดียว....ใช้เส้นทางรถไฟฟ้า mrt ทางเดียว
(ตัวเอง) – ฉันว่าฉัน...จำได้ โอ๊ย.....ปวดหัว..
ตัวเอกล้มลงพร้อมมีอาการปวดหัวเขานึกถึงอดีต.....ของตัวเอง.....อันโหดร้าย.....
2 ช.ม. ต่อมา ......
เราพร้อมลุย .... แล้ว ตัวเอกพร้อมเดินทางไปตามอุโมงค์ ตอนกลางคืน ... (ใกล้จบแล้ว........)
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
เกือบถึงตอนจบแล้ว........
infernal Sun Feb 05, 2012 12:39 am
ทีมของเรา มีจำนวน 10 คน นาย 2 คนคุ้มกันข้างหลัง ที่สำคัญอย่างเดินเกาะกลุ่มกัน (ชายวัยกลางคน) กลางคนพูด...หนทา ข้างหน้ายังอีกไกล จากอุโมงรถไฟฟ้าใต้ดินไปถึงสนามบินไม่เกิน 40 km
(ชายวัยกลางคน) – นายอาการดีขึ้นยัง....
ตัวเอก – ฉันอาการดีแล้ว....
(ชายวัยกลางคน) – งั้นเดินทางกันเลยอย่าเสียเวลา
ก่อนที่...... ทีมของเราจะออกมาจากแหล่งที่อาศัยของผู้รอดชีวิต ผู้เขาได้สวดมนต์ภาวนาให้เราทำสำเร็จไม่ว่าจะคนไทย คนต่างชาติ ร่วมไปถึงเด็ก ต่างพากันสวดเพื่อเรียกขวัญเราและสิ่งที่เราได้มาเป็นของที่เตือนใจเราไว้คือ.....สร้อยข้อมือ มันสำคัญมากถ้าหากพวกเราทำสำเร็จแม้ต้องตายก็ตาม.......
(ชายวัยกลางคน) – นายคิดอะไรอยู่...
ตัวเอก – เปล่าฉันแค่...... ทันใดนั้น อุโมงค์ก็เริ่มสั่นสะเทือนราวแผ่นดินไหว
(ชายวัยกลางคน) - ขึ้นจากอุโมงค์เร็ว.....
ทุกคนวิ่งตามเขาไปจนขึ้นจากอุโมงค์ได้ในที่สุด
(ชายวัยกลางคน) หันไปหาลูกทีม ที่กำลังวิ่งมาทางเขา แต่แล้วก็ปรากฏเอเลี่ยนจับขาลูกทีมที่วิ่งมาไม่ทัน มันสะบัดแรงจนลูกทีมขาขาดเป็น 2 ท่อน (ชายวัยกลางคน) สั่งระดมยิง....จนมันถ่อยออกไปและหนีไปในที่สุด..
(ชายวัยกลางคน) – เข้าไปดูลูกทีมสิ.....นายเป็นยังไงเพื่อน สภาพขาขาดออกเป็น 2 ท่อนออกจากลำตัวเหลือเพียงขึ้นท่อนบน และร่างกายที่หายใจอย่างช้าๆ เลือดไหลออกไม่หยุด ลูกทีมคนที่กำลังตายหันมาสบตา(ตัวเอก)และยื่นมือมาจับแขน(ตัวเอก) ได้โปรดอย่าทิ้งผมไป.....ประโยคนี้ทำให้นึกถึง เหตุการณ์ที่(ตัวเอก)จำได้ดี .....ไม่ ....เขาตะโกนออกมาสุดเสียง....ตัวเอก มองเห็นภาพหลอนเด็กคนนั้นจับมือ(ตัวเอก)
เด็กน้อย – พี่คือคนเดียวที่ช่วยชีวิตผองเพื่อนมนุษยชาติได้
ตัวเอก – ทำไมต้องเป็นฉัน......
(ชายวัยกลางคน) – นายเป็นบ้าอะไร มองหน้าฉันสิ.....
เด็กน้อย – เพราะเราสื่อถึงกันได้ไง...พี่ชาย
(ชายวัยกลางคน) – เกิดอะไรขึ้น...มองตาฉัน..สิโว้ย......
Chapter 7
เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ………………………
(เป็นภาพแม่กำลังคลอดลูก)
หมอ – คุณพยาบาลเตรียมเครื่องช่วยหายใจเร็ว...คนไข้เสียเลือดมาก....เดี๋ยวช็อค...
(คนท้อง) – ช่วยลูกฉันด้วย......
หมอ – ไม่ต้องห่วง......ครับคุณจะไม่เป็นไร...ผมสัญญา..
(คนท้อง) – โอ๊ย....
หมอ – คลอดแล้วครับ.....ลูกแฝด...คนละเพศ....
คนท้อง – ลูกรักขอแม่ .....แม่คงทำบุญมาน้อยที่จะได้อยู่กับลูกทั้ง 2 คน....แม่รัก.........รัก.......ลูก
ลมหายใจสุดท้ายของแม่(ตัวเอก)เขากับน้องสาว........ได้แต่เสียใจในเหตุการณ์ที่ผ่านมา.....
ผม(ตัวเอง)กับน้องสาวเองเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียว......ก่อนที่เราจะถูกรับไปเลี้ยง.....เป็นบุตรบุญธรรม...
ภาพเล่ายังอยู่ในหัวผมไม่เคยเปลี่ยนที่ผมไม่น่าจะจำได้เลยว่าแม่ผมจากไปเพราะผม.....
(ตัดกลับมาตอนที่ตัวเองปวดหัว)
(ชายวัยกลางคน) – นายมองตา... ฉันสิ.....นายเป็นอะไร...
ตัวเอก – ฉันว่า...เราไปกันต่อเลยดีกว่า .....
(ชายวัยกลางคน) – เราเหลือลูกทีมอีแค่ 9 คน รักษาตัวกันด้วย.....ไป....
ทีมของเราเดินไปยังทะเลทรายในตอนกลางคืน ......มีเสียงลมพัดกะโชก.......มาทางด้นหลัง
(ชายวัยกลางคน) – หยุดการเคลื่อนไหว
ทีมของเราหยุดการเคลื่อนไหว...หลบตัวในความมืด ....แสงไฟส่องจากทางข้างส่องออกมา
(ชายวัยกลางคน) – นั้นรถยนต์นี้ ทีมของเราประจำ ที่อาจเป็นรถของพวกโจรก็ได้...ระวังตัวไว้..
ทีมของเราเคลื่อนที่เข้าใกล้รถมากขึ้น...มากขึ้น....
(บางที่พิมเราพิมช้าพิมถูกพิมผิด ต้องขออภัยนะ....เรื่องใกล้จะจบแล้ว ไม่รู้อ่านได้ใจความเปล่า 55555)
(ชายวัยกลางคน) – นายอาการดีขึ้นยัง....
ตัวเอก – ฉันอาการดีแล้ว....
(ชายวัยกลางคน) – งั้นเดินทางกันเลยอย่าเสียเวลา
ก่อนที่...... ทีมของเราจะออกมาจากแหล่งที่อาศัยของผู้รอดชีวิต ผู้เขาได้สวดมนต์ภาวนาให้เราทำสำเร็จไม่ว่าจะคนไทย คนต่างชาติ ร่วมไปถึงเด็ก ต่างพากันสวดเพื่อเรียกขวัญเราและสิ่งที่เราได้มาเป็นของที่เตือนใจเราไว้คือ.....สร้อยข้อมือ มันสำคัญมากถ้าหากพวกเราทำสำเร็จแม้ต้องตายก็ตาม.......
(ชายวัยกลางคน) – นายคิดอะไรอยู่...
ตัวเอก – เปล่าฉันแค่...... ทันใดนั้น อุโมงค์ก็เริ่มสั่นสะเทือนราวแผ่นดินไหว
(ชายวัยกลางคน) - ขึ้นจากอุโมงค์เร็ว.....
ทุกคนวิ่งตามเขาไปจนขึ้นจากอุโมงค์ได้ในที่สุด
(ชายวัยกลางคน) หันไปหาลูกทีม ที่กำลังวิ่งมาทางเขา แต่แล้วก็ปรากฏเอเลี่ยนจับขาลูกทีมที่วิ่งมาไม่ทัน มันสะบัดแรงจนลูกทีมขาขาดเป็น 2 ท่อน (ชายวัยกลางคน) สั่งระดมยิง....จนมันถ่อยออกไปและหนีไปในที่สุด..
(ชายวัยกลางคน) – เข้าไปดูลูกทีมสิ.....นายเป็นยังไงเพื่อน สภาพขาขาดออกเป็น 2 ท่อนออกจากลำตัวเหลือเพียงขึ้นท่อนบน และร่างกายที่หายใจอย่างช้าๆ เลือดไหลออกไม่หยุด ลูกทีมคนที่กำลังตายหันมาสบตา(ตัวเอก)และยื่นมือมาจับแขน(ตัวเอก) ได้โปรดอย่าทิ้งผมไป.....ประโยคนี้ทำให้นึกถึง เหตุการณ์ที่(ตัวเอก)จำได้ดี .....ไม่ ....เขาตะโกนออกมาสุดเสียง....ตัวเอก มองเห็นภาพหลอนเด็กคนนั้นจับมือ(ตัวเอก)
เด็กน้อย – พี่คือคนเดียวที่ช่วยชีวิตผองเพื่อนมนุษยชาติได้
ตัวเอก – ทำไมต้องเป็นฉัน......
(ชายวัยกลางคน) – นายเป็นบ้าอะไร มองหน้าฉันสิ.....
เด็กน้อย – เพราะเราสื่อถึงกันได้ไง...พี่ชาย
(ชายวัยกลางคน) – เกิดอะไรขึ้น...มองตาฉัน..สิโว้ย......
Chapter 7
เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ………………………
(เป็นภาพแม่กำลังคลอดลูก)
หมอ – คุณพยาบาลเตรียมเครื่องช่วยหายใจเร็ว...คนไข้เสียเลือดมาก....เดี๋ยวช็อค...
(คนท้อง) – ช่วยลูกฉันด้วย......
หมอ – ไม่ต้องห่วง......ครับคุณจะไม่เป็นไร...ผมสัญญา..
(คนท้อง) – โอ๊ย....
หมอ – คลอดแล้วครับ.....ลูกแฝด...คนละเพศ....
คนท้อง – ลูกรักขอแม่ .....แม่คงทำบุญมาน้อยที่จะได้อยู่กับลูกทั้ง 2 คน....แม่รัก.........รัก.......ลูก
ลมหายใจสุดท้ายของแม่(ตัวเอก)เขากับน้องสาว........ได้แต่เสียใจในเหตุการณ์ที่ผ่านมา.....
ผม(ตัวเอง)กับน้องสาวเองเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียว......ก่อนที่เราจะถูกรับไปเลี้ยง.....เป็นบุตรบุญธรรม...
ภาพเล่ายังอยู่ในหัวผมไม่เคยเปลี่ยนที่ผมไม่น่าจะจำได้เลยว่าแม่ผมจากไปเพราะผม.....
(ตัดกลับมาตอนที่ตัวเองปวดหัว)
(ชายวัยกลางคน) – นายมองตา... ฉันสิ.....นายเป็นอะไร...
ตัวเอก – ฉันว่า...เราไปกันต่อเลยดีกว่า .....
(ชายวัยกลางคน) – เราเหลือลูกทีมอีแค่ 9 คน รักษาตัวกันด้วย.....ไป....
ทีมของเราเดินไปยังทะเลทรายในตอนกลางคืน ......มีเสียงลมพัดกะโชก.......มาทางด้นหลัง
(ชายวัยกลางคน) – หยุดการเคลื่อนไหว
ทีมของเราหยุดการเคลื่อนไหว...หลบตัวในความมืด ....แสงไฟส่องจากทางข้างส่องออกมา
(ชายวัยกลางคน) – นั้นรถยนต์นี้ ทีมของเราประจำ ที่อาจเป็นรถของพวกโจรก็ได้...ระวังตัวไว้..
ทีมของเราเคลื่อนที่เข้าใกล้รถมากขึ้น...มากขึ้น....
(บางที่พิมเราพิมช้าพิมถูกพิมผิด ต้องขออภัยนะ....เรื่องใกล้จะจบแล้ว ไม่รู้อ่านได้ใจความเปล่า 55555)
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
Re: เนื้อเรื่องเกมคับแต่งตามความรู้สึกนะ
Admin JUB Sun Feb 05, 2012 3:10 am
เห็นกำลังมันส์เลยไม่อยากพิ่มขัดเดียวขาดตอน จัดมาให้จบเลยครับ 
Admin JUB- Admin
- จำนวนข้อความ : 714
Join date : 06/08/2011 -
อิอิ....ต่อนะ
infernal Sun Feb 05, 2012 4:47 pm
(ชายวัยกลางคน) - ไม่มีอะไรนี้..เราใช้รถคันนี้เดินทางต่อดีกว่า....20 กว่าโล..เร็วเข้า..
ขณะขับรถม่งหน้าไปสนามบิน...
(ตัวเอก) – ทำไม 2 ข้างทางมันเงียบผิดปกติ
(ชายวัยกลางคน) – ใกล้ถึงแล้ว...ใจเย็น..นี้มันเมืองร้างนี้
ตัวเอกมอง2 ข้างทางอย่างระแวง 2 ช้างทางมืดมากๆ แต่ทันใดนั้น ก็มีสิ่งประหลาดเกิดขึ้น ...... โครม เอเลี่ยนตัวใหญ่วิ่งมาชนรถยนต์จนพลิกคว่ำ...
(ตัวเอก)ตะกลายออกมาจากซากรถที่คว่ำอยู่.....น้ำมันรถไหลออกมาพร้อมที่จะติไฟได้ทุกเมื่อ...
(ชายวัยกลางคน) – หนีเร็ว...มันตามมาแล้ว....
ตัวเอกวิ่งหนีไปทางสนามบินแต่ทันใดนั้น ขณะที่ตัวเอกวิ่งหนีเกิดก้าวพลาดตกท่อระบายน้ำ....ที่อยู่ข้างหน้า
(ชายวัยกลางคน) – ตะโกนออกมาจากข้างบน ..... นายเป็นอะไรไหม...
ตัวเอก – ไม่ฉัน....ok..
(ชายวัยกลางคน) – เดินต่อไปตามท่อนายจะไปโผ่ลที่ สนามบิน....
สิ้นเสียงของชายวัยกลางคนตัวเอกก็มุ่งหน้าไปตามทาง...โดยพึ่งเข็มทิศและไฟฉ่ายปลายปืน...ตัวเอกเดินฝ่าความมืด
ตัวเอกได้ยินเสียงเด็กร้อง..ขอความช่วยเหลือ...ตัวเอกไม่สนใจเขาเดินไปตามเข็มทิศระหว่างทางแบตไฟฉ่ายหมด......
พรึ่บ....ไฟติด..ตัวเอกปะทะหน้ากับเอเลี่ยน ตัวใหญ่ในท่อระบายน้ำ คราม...มันส่งเสียงร้องตัวเอกวิ่งจากการถูกไล่ล่า
ตัวเอกวิ่งขึ้นมาจากท่อระบายน้ำเขาเปิดประตู ..... สภาพสนามบินไม่ต่างจากถนนเส้นยาว..สนามบินเตรียมไปด้วยซากเครื่องบินที่เสียหาย .... ตัวเอกวิ่งเข้าไปหลบในสนามบินเพื่อรอเข้าไปสบทบกับลูกทีม ระหว่างที่ตัวเอกเดินไปถึง..ชั้นผู้โดยสารขาเข้าตัวเอกเห็นลูกทีมพร้อม(ชายวัยกลางคน)กำลังเดินเข้าจึงวิ่งไปสมทบ...
(ชายวัยกลางคน) – ฉันว่าแล้วนายต้องรอด....
ตัวเอก – เกือบตาย.....
ระหว่างที่เดินไปที่หอบังคับการเครื่องบิน..... (ชายวัยกลางคน)ตรวจสอบเครื่องว่าใช้ได้หรือเปล่า..เช็คข้อมูล..อยู่..เร็วสิ..
(ชายวัยกลางคน) – เป็นไปไม่ได้...ที่นี่ไม่มีไฟฟ้า..ไม่มีเครื่องบินที่บินได้ไม่มีน้ำมัน .....ที่นี่ไม่มีอะไรเลย....
ตัวเอก – เป็นไปไม่ได้...ต้องมีทางสิ
(ชายวัยกลางคน) – นายคงไม่พาทุกคนมาตายฟรีใช่ไหม...
ตัวเอก – นายไม่เชื่อใจฉันแล้วหรอ....
(ชายวัยกลางคน) – แกมันบ้า..แกมันเห็นภาพหลอนตลอดเวลา..แกมาทุกคนมาเจอเรื่องโหดร้ายมันเป็นเพราะ ....แกไอ้สารเลว....( (ชายวัยกลางคน)เดินเข้าไปชกที่หน้าของตัวเอง...เพราะความโกรธ...)
ลูกทีม – ใจเย็นหัวหน้า.....มันต้องมีทางออกสิ
ลูกทีม – นั้นหัวหน้าอยู่ที่นี่....เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยที่นี่ ส่วนทีมผม กับ(ตัวเอก) จะออกไปสำรวจบริเวณข้างนอกเพื่อจะมีประโยชน์ขึ้นมาบ้าง
ตัวเอก กับลูกทีม..เดินสำรวจบริเวณ...ข้างล่าง...
ลูกทีม – ฉันว่านาย....หาจะตายได้แล้ว.มั้ง...(พูดพร้อมเอาปืนเจอหัวตัวเอก)
ตัวเอก – นายจะทำอะไร.....
จำฉันไม่ได้หรือไง...(หัวหน้าโจร)เราเคยจอกันมาแล้ว...วันที่แกพาพวกของเเกมาถล่มฉันถึงฐาน...
ฉันโดนแกหักหลัง....ตัวเอก.พูด...
ตัวเอกเดินมาหาชายวัยกลางคนพร้อมกับลูกทีม...(ของโจร)
(ชายวัยกลางคน) – ยังมีหน้ากลับมาอีกหรอ.....
ตัวเอก – ฉันเสียใจ.....
ลูกทีมกับพวกโจรก็แสดงตัวออกมา..........น่าเสียดายแทนแกจิงๆ..ที่มาตายตอนแก่..(หัวหน้าโจร)พูด..
หัวหน้าโจร – ขอต้อนรับ สู่บ้านของฉัน.....
(ชายวัยกลางคน) – สนามบินนี้เป็นแหล่งกบดานของโจรงั้นหรอ....
หัวหน้าโจร – ใช่ นายตกใจเลยใช่ไหม....แต่ไม่ต้องตกใจ...ไป..วันแกก็คงไม่รอด
ตัวเอก – แกนั้นแหละที่ตายไม่ใช่พวกฉัน...
โจร – ปากดีนะแก...
ขณะนั้นตัวเอกเห็นภาพหลอนอีกครั้ง....
เด็กน้อย – หนูช่วยพี่ได้นะ...แค่พี่ทำตามสัญญาของหนู
ตัวเอก – สัญญาอะไร...ได้ฉันยอม...
เด็กน้อย – ขอบคุณนะ (พูดพร้อมหัวเราะ)
ลูกพี่(โจร)มันบุกเข้ามาแล้ว..เอเลี่ยน.....เสียงปืนยิงกันสนั่น......
(ชายวัยกลางคน) – ขอโทษที่เข้าใจนายผิดไป...
ตัวเอก – ไม่เป็นไร......ฉันขอบใจนาย..(อยู่ในอาการเวียนหัว)
(ชายวัยกลางคน) ประคองร่าง(ตัวเอก)นี้เข้าไปในหอการบิน ....ฉัน(ชายวัยกลางคน) จะหาพิกัดเครื่องบิน เพื่อ take off เครื่องบิน....ขับไล่..
(ตัวเอก) – นายจะทำไดยังไง....นายไม่มีน้ำมัน ไม่ตำแหน่งพิกัดการยิง.....
(ชายวัยกลางคน) – ฉันมีวิธีถึงแม้เราจะไม่มีเครื่องบินแต่ก็มีหัวรบจรวดที่เหลือ ฉันจะตั้งเวลายิงไว้เมื่อนาย(ตัวเอก)ได้พิกัดที่จะถล่มเมือง the loop ………..
ตัวเอก – นายจะอยู่ที่นี้.....งั้นหรือ...
(ชายวัยกลางคน) - ฉันถ่วงเวลามันได้....นายแค่หนี....ไปตามทางไปที่ the loop เพื่อหาพิกัด...ความหวังอยู่กับนายคนเดียว...อย่าให้ฉันผิดหวัง...
ทันใดนั้น....โครมเสียงดันสนั่น.... (ชายวัยกลางคน)อุทานว่า....the project one มันยังมีชีวิตอยู่..
(ชายวัยกลางคน) – นายหนีไป.....
ตัวเอก – ไม่...........ฉันไม่ทิ้งนาย....เราเป็นคู่หู่กัน.....
(ชายวัยกลางคน) – ผลัก(ตัวเอก)ลงไปนอนกับพื้น...เขาช่วย(ชายวัยกลางคน)ไม่ได้เพราะร่างกายของเขาไม่มีแรงจะขยับ...........
(ตัดมารับบทเป็น(ชายวัยกลางคน))
((ชายวัยกลางคน)) – ฉันอยากชำระแค้นกับแกมานานแล้ว
(ชายวัยกลางคน)ต่อสู้กับ..the project one ...... สุดท้าย(ชายวัยกลางคน)ก็สู้แรงมันไม่ได้ ....
(ชายวัยกลางคน) - ก่อนตาย... ...ฉันอยากให้แกรู้ไว้ว่ามนุษย์ไม่เคย...สิ้นหวัง ...จำไว้...ไอ้สัตว์นรก(ก่อนที่(ชายวัยกลางคน)จะดึงสลักระเบิดวิ่งเข้าไปพลีชีพพร้อมกับเอเลี่ยน) ตูม...............
Final chapter 8
ตัวเอกตื่นขึ้นมาในความฝัน
ตัวเอก – ไม่.......นายตายไม่ได้......
(ชายวัยกลางคน) – นายจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง (ภาพ(ชายวัยกลางคน)กับเด็กน้อยเดินจูงมือแล้วหายไปอย่างช้าๆ)........
(ใกล้จบจริงๆแล้ว...... เหลือเพียงฉากจบอย่างเดียวแล้ว....ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะ..คับ....)
ขณะขับรถม่งหน้าไปสนามบิน...
(ตัวเอก) – ทำไม 2 ข้างทางมันเงียบผิดปกติ
(ชายวัยกลางคน) – ใกล้ถึงแล้ว...ใจเย็น..นี้มันเมืองร้างนี้
ตัวเอกมอง2 ข้างทางอย่างระแวง 2 ช้างทางมืดมากๆ แต่ทันใดนั้น ก็มีสิ่งประหลาดเกิดขึ้น ...... โครม เอเลี่ยนตัวใหญ่วิ่งมาชนรถยนต์จนพลิกคว่ำ...
(ตัวเอก)ตะกลายออกมาจากซากรถที่คว่ำอยู่.....น้ำมันรถไหลออกมาพร้อมที่จะติไฟได้ทุกเมื่อ...
(ชายวัยกลางคน) – หนีเร็ว...มันตามมาแล้ว....
ตัวเอกวิ่งหนีไปทางสนามบินแต่ทันใดนั้น ขณะที่ตัวเอกวิ่งหนีเกิดก้าวพลาดตกท่อระบายน้ำ....ที่อยู่ข้างหน้า
(ชายวัยกลางคน) – ตะโกนออกมาจากข้างบน ..... นายเป็นอะไรไหม...
ตัวเอก – ไม่ฉัน....ok..
(ชายวัยกลางคน) – เดินต่อไปตามท่อนายจะไปโผ่ลที่ สนามบิน....
สิ้นเสียงของชายวัยกลางคนตัวเอกก็มุ่งหน้าไปตามทาง...โดยพึ่งเข็มทิศและไฟฉ่ายปลายปืน...ตัวเอกเดินฝ่าความมืด
ตัวเอกได้ยินเสียงเด็กร้อง..ขอความช่วยเหลือ...ตัวเอกไม่สนใจเขาเดินไปตามเข็มทิศระหว่างทางแบตไฟฉ่ายหมด......
พรึ่บ....ไฟติด..ตัวเอกปะทะหน้ากับเอเลี่ยน ตัวใหญ่ในท่อระบายน้ำ คราม...มันส่งเสียงร้องตัวเอกวิ่งจากการถูกไล่ล่า
ตัวเอกวิ่งขึ้นมาจากท่อระบายน้ำเขาเปิดประตู ..... สภาพสนามบินไม่ต่างจากถนนเส้นยาว..สนามบินเตรียมไปด้วยซากเครื่องบินที่เสียหาย .... ตัวเอกวิ่งเข้าไปหลบในสนามบินเพื่อรอเข้าไปสบทบกับลูกทีม ระหว่างที่ตัวเอกเดินไปถึง..ชั้นผู้โดยสารขาเข้าตัวเอกเห็นลูกทีมพร้อม(ชายวัยกลางคน)กำลังเดินเข้าจึงวิ่งไปสมทบ...
(ชายวัยกลางคน) – ฉันว่าแล้วนายต้องรอด....
ตัวเอก – เกือบตาย.....
ระหว่างที่เดินไปที่หอบังคับการเครื่องบิน..... (ชายวัยกลางคน)ตรวจสอบเครื่องว่าใช้ได้หรือเปล่า..เช็คข้อมูล..อยู่..เร็วสิ..
(ชายวัยกลางคน) – เป็นไปไม่ได้...ที่นี่ไม่มีไฟฟ้า..ไม่มีเครื่องบินที่บินได้ไม่มีน้ำมัน .....ที่นี่ไม่มีอะไรเลย....
ตัวเอก – เป็นไปไม่ได้...ต้องมีทางสิ
(ชายวัยกลางคน) – นายคงไม่พาทุกคนมาตายฟรีใช่ไหม...
ตัวเอก – นายไม่เชื่อใจฉันแล้วหรอ....
(ชายวัยกลางคน) – แกมันบ้า..แกมันเห็นภาพหลอนตลอดเวลา..แกมาทุกคนมาเจอเรื่องโหดร้ายมันเป็นเพราะ ....แกไอ้สารเลว....( (ชายวัยกลางคน)เดินเข้าไปชกที่หน้าของตัวเอง...เพราะความโกรธ...)
ลูกทีม – ใจเย็นหัวหน้า.....มันต้องมีทางออกสิ
ลูกทีม – นั้นหัวหน้าอยู่ที่นี่....เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยที่นี่ ส่วนทีมผม กับ(ตัวเอก) จะออกไปสำรวจบริเวณข้างนอกเพื่อจะมีประโยชน์ขึ้นมาบ้าง
ตัวเอก กับลูกทีม..เดินสำรวจบริเวณ...ข้างล่าง...
ลูกทีม – ฉันว่านาย....หาจะตายได้แล้ว.มั้ง...(พูดพร้อมเอาปืนเจอหัวตัวเอก)
ตัวเอก – นายจะทำอะไร.....
จำฉันไม่ได้หรือไง...(หัวหน้าโจร)เราเคยจอกันมาแล้ว...วันที่แกพาพวกของเเกมาถล่มฉันถึงฐาน...
ฉันโดนแกหักหลัง....ตัวเอก.พูด...
ตัวเอกเดินมาหาชายวัยกลางคนพร้อมกับลูกทีม...(ของโจร)
(ชายวัยกลางคน) – ยังมีหน้ากลับมาอีกหรอ.....
ตัวเอก – ฉันเสียใจ.....
ลูกทีมกับพวกโจรก็แสดงตัวออกมา..........น่าเสียดายแทนแกจิงๆ..ที่มาตายตอนแก่..(หัวหน้าโจร)พูด..
หัวหน้าโจร – ขอต้อนรับ สู่บ้านของฉัน.....
(ชายวัยกลางคน) – สนามบินนี้เป็นแหล่งกบดานของโจรงั้นหรอ....
หัวหน้าโจร – ใช่ นายตกใจเลยใช่ไหม....แต่ไม่ต้องตกใจ...ไป..วันแกก็คงไม่รอด
ตัวเอก – แกนั้นแหละที่ตายไม่ใช่พวกฉัน...
โจร – ปากดีนะแก...
ขณะนั้นตัวเอกเห็นภาพหลอนอีกครั้ง....
เด็กน้อย – หนูช่วยพี่ได้นะ...แค่พี่ทำตามสัญญาของหนู
ตัวเอก – สัญญาอะไร...ได้ฉันยอม...
เด็กน้อย – ขอบคุณนะ (พูดพร้อมหัวเราะ)
ลูกพี่(โจร)มันบุกเข้ามาแล้ว..เอเลี่ยน.....เสียงปืนยิงกันสนั่น......
(ชายวัยกลางคน) – ขอโทษที่เข้าใจนายผิดไป...
ตัวเอก – ไม่เป็นไร......ฉันขอบใจนาย..(อยู่ในอาการเวียนหัว)
(ชายวัยกลางคน) ประคองร่าง(ตัวเอก)นี้เข้าไปในหอการบิน ....ฉัน(ชายวัยกลางคน) จะหาพิกัดเครื่องบิน เพื่อ take off เครื่องบิน....ขับไล่..
(ตัวเอก) – นายจะทำไดยังไง....นายไม่มีน้ำมัน ไม่ตำแหน่งพิกัดการยิง.....
(ชายวัยกลางคน) – ฉันมีวิธีถึงแม้เราจะไม่มีเครื่องบินแต่ก็มีหัวรบจรวดที่เหลือ ฉันจะตั้งเวลายิงไว้เมื่อนาย(ตัวเอก)ได้พิกัดที่จะถล่มเมือง the loop ………..
ตัวเอก – นายจะอยู่ที่นี้.....งั้นหรือ...
(ชายวัยกลางคน) - ฉันถ่วงเวลามันได้....นายแค่หนี....ไปตามทางไปที่ the loop เพื่อหาพิกัด...ความหวังอยู่กับนายคนเดียว...อย่าให้ฉันผิดหวัง...
ทันใดนั้น....โครมเสียงดันสนั่น.... (ชายวัยกลางคน)อุทานว่า....the project one มันยังมีชีวิตอยู่..
(ชายวัยกลางคน) – นายหนีไป.....
ตัวเอก – ไม่...........ฉันไม่ทิ้งนาย....เราเป็นคู่หู่กัน.....
(ชายวัยกลางคน) – ผลัก(ตัวเอก)ลงไปนอนกับพื้น...เขาช่วย(ชายวัยกลางคน)ไม่ได้เพราะร่างกายของเขาไม่มีแรงจะขยับ...........
(ตัดมารับบทเป็น(ชายวัยกลางคน))
((ชายวัยกลางคน)) – ฉันอยากชำระแค้นกับแกมานานแล้ว
(ชายวัยกลางคน)ต่อสู้กับ..the project one ...... สุดท้าย(ชายวัยกลางคน)ก็สู้แรงมันไม่ได้ ....
(ชายวัยกลางคน) - ก่อนตาย... ...ฉันอยากให้แกรู้ไว้ว่ามนุษย์ไม่เคย...สิ้นหวัง ...จำไว้...ไอ้สัตว์นรก(ก่อนที่(ชายวัยกลางคน)จะดึงสลักระเบิดวิ่งเข้าไปพลีชีพพร้อมกับเอเลี่ยน) ตูม...............
Final chapter 8
ตัวเอกตื่นขึ้นมาในความฝัน
ตัวเอก – ไม่.......นายตายไม่ได้......
(ชายวัยกลางคน) – นายจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง (ภาพ(ชายวัยกลางคน)กับเด็กน้อยเดินจูงมือแล้วหายไปอย่างช้าๆ)........
(ใกล้จบจริงๆแล้ว...... เหลือเพียงฉากจบอย่างเดียวแล้ว....ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะ..คับ....)
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
ตอนจบคับผม fnal chapter 8 นะ..5555
infernal Mon Feb 06, 2012 10:36 pm
เด็กน้อย – ฉันเชื่อว่าพี่ทำได้....ไปตาม.....พิกัด... 05652 ........ที่นั้นคือ the loop ………..
(ตัดไปเมื่อ 20 ปีที่แล้ว...)
หลังจากที่น้องสาวผมเธอถูกรับไปเลี้ยง....เธอก็หายสาบสูญไป...ผมจำเธอได้แค่...หน้าเธอตอนยิ้มเท่านั้น..
ประโยคสุดท้ายที่เธอพูดกับผม...ที่ผมจำได้ดี...พรุ่งนี้เจอกันนะ(แต่ในความจริงนั้นคือประโยคสุดท้ายที่ผมจะไม่เห็นหน้าเธออีกแล้ว.......)
(ตัวเอก)ตื่นขึ้นมาในความจริง......เอาเศษปูนออกจากตัว(ตัวเอก)เดินไปหา(ชายวัยกลางคน)สภาพศพ... (ตัวเอก)
จับมือ.... (ชายวัยกลางคน)
ตัวเอก – ผมเสียใจ....เพราะผม..เพราะผมเอง..แต่ไม่ต้องห่วงผมจะจบเรื่องนี้......
ตัวเอกจัดแจง...ใส่รหัส พิกัดยิง ตัวเอกใช้ความรู้ด้านวิศวหาพิกัดเป้าหมาย....
ตัวเอก เปิดเข็มทิศทางหาพิกัด....หา..0....5....6....5.....2... นั้นคือที่..ตั้ง the loop...ที่นั้นคือ...จตุจักร...ใจกลางกรุงเทพ
(ตัวเอก) ออกเดินทางไป the loop(เมืองจำลองดาวแห่งวังวน) (ตัวเอก)เป็นอีกครั้ง...ที่เขาเดินทางโดยไม่มีใครข้างกาย....2 ข้างทางเต็มไปด้วย ทะเลทราย...... ซากศพ... ระหว่างทางตัวเอกไปเห็น...คนแขวนคอตาย มีจดหมายลาตาย...ตกอยู่ข้าง ตัวเอกหยิบเอามาอ่าน....ลาก่อนโลกใบนี้..ตัวเอก.... มองเงยไปดู..เขาเห็นเสาชิงช้า....เต็มไปด้วยคนแขวนคอตายตามเสาชิงช้า....เขาเดินต่อไปตามทางใกล้...ถึงจตุจักร...ถนนที่ทอดยาวไกลลิบตาเขา(ตัวเอก)เริ่มสังเกตการณ์เคลื่อนไหวจากด้านหลัง...รีบวิ่งไปแอบ..ในซากบ้าน .......
ตัวเอกเกิดภาพหลอนอีกครั้ง ...ขณะที่แอบเอเลี่ยน
เด็กน้อย – หลบเร็ว...มาทางนี้......เร็ว
(ตัวเอก) – ฉันไม่ไป....จนกว่าจะได้รู้ว่า..เธอเป็นใคร (วิ่งไปโอบกอด) เธอคือน้องสาวฉันใช่ไหม....ที่เธอตาม...ฉัน..หลอกฉันในความฝัน...(โอ๊ย... เอเลี่ยนพุ่งเข้าโจมตี(ตัวเอก)แล้ว..วิ่งเข้ามากัดตัวเอกพยายามเอามือบังจนโดนกัด..มันสะบัดมือของ(ตัวเอก)เป็นแผล
เด็กน้อย – เอาตัวเข้ามาบังแทนตัวเอก....(พุ่งเข้ามาทำร้าย)
(ตัวเอก) – ไม่....
แต่แทนที่เด็กคนนั้นจะบาดเจ็บแต่เด็กคนนั้น กลับยืนนิ่งๆ....
เด็กน้อย – หยุด....กลับไปสะ.....
เอเลี่ยนวิ่งหลบออกไป.....(ตัวเอกหันไปหาเด็กน้อย)....
(ตัวเอก) – แกไม่ใช่...น้องสาวฉัน...แกมันตัวอะไร.....
เด็กน้อย – พี่กลัวหนู...หรอ..
(ตัวเอก)ฟื้นตัวจากภาพหลอน...ผมได้เห็นเอเลี่ยนรุ่มกินซากศพ..ผมหลีกเลี่ยงแอบออกไปทางด้านหลังเมื่อ(ตัวเอก)เดินเข้ามาในเขตกรุงเทพชั้นใน...ก็ยิ่งอันตราย .. ยิ่งน่ากลัว ยิ่งเสี่ยงชีวิต....... (ระหว่างทางมีเอเลี่ยนออกให้สู้)
ตัวเอกเดินเข้าไปแอบหลังหิน..เพื่อดูลาดลาวเขาไม่พบการเคลื่อนใดๆ...
เขาเดินเข้าไปในเขตเมือง the loop ....ทันใดนั้น..เขาก็เจอกับฝูงเอเลียน นับสิบๆตัว อยู่ข้างหน้าของเขา
(ตัวเอก) ชะโงกหน้าออกไปดู.......เห็นทางลงไปข้างล่างใต้ดิน ที่มีบริเวณโพร่ง...ทราย....
เด็กน้อย – ตามมาสิ ..... ข้างนี้เอง..(จูงมือตัวเอกลงไปข้างล่าง)
(ตัวเอก)เดินตามไปข้างล่าง...ระหว่างที่ลงเขาเห็นเงาสิ่งมีชีวิต..วิ่งตัดหน้าเขาไป ...แต่เขาไม่ได้สนใจ....
เด็กน้อย – รีบตามมาสิ...ใกล้ถึงแล้ว...
ข้างหน้านั้นคือศูนย์วิจัยโครงการจำลองเมืองจากดาวเคราะห์ the loop (ตัวเอก)เดินเข้าไปในตึกซากปรักหักพัง....
ระหว่างทางเราเจอ กับเอเลี่ยนสายพันธ์ที่เก่งกว่าตัวเก่าแข็งแรง...และอยากที่จะตาย(ตัวเอก) ยิงปืนใส่แล้ววิ่งเข้าไปในตึก..ตามเสียงเด็กในภาพหลอน...... (ตัวเอก)เดินไปเจอห้องนิรภัยจึงเข้าไปหลบที่นั้นก่อน.....
(ตัวเอก)เปิดกระเป๋าที่บรรจุระเบิด c4 2 ลูกเพื่อระเบิดที่นี่..ให้เป็นจุล...จากนั้นเข้าเอาเครื่องส่งสัญณาณคลื่นสั้นออกมากางเพื่อล็อคพิกัดยิงจรวด.....มาที่ใจกลางเมืองกรุงเทพ ......จากนั้นตัวเอก กำลังจะส่งรหัสมอส..ไปหาเพื่อนรอดชีวิตทุกคนให้ออกมาห่างจากใจกลางกรุงเทพ........เพราะกรุงเทพกำลังจะเรียบเนายกองอีกครั้งหนึ่ง.........แต่แล้ว....
เด็กน้อย – นี่พี่ชายจะทำอะไรคะ.....
(ตัวเอก) – ฉันจะระเบิดที่นี่......
เด็กน้อย – ไม่ได้นะ....ที่คือบ้านของเรานะ...พี่ชาย...
(ตัวเอก) – หมายความว่าไง...ที่นี่บ้านเรา....ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรา บ้านเราจากเราไปตั้งนานแล้ว….น้องสาวของพี่
เด็กน้อย – ฉันไม่ใช่น้องสาวพี่......(เด็กคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ(ตัวเอก)ชะโงกหน้ามาใกล้(ตัวเอก)ใบหน้าเน่า น้ำเหลือง..ไม่ต่างจากซากศพดีๆนี่เอง) .......ฉันคือ the project one…. (ภาพเริ่มมืดแล้วดับไป)....
(ย้อนกลับไป)ในปี 1994 (ในตอนที่ผมได้เขียนเรื่องครั้งแรก)……ด.ร.และทีมสำรวจได้ออกเดินทางไปสู่ดาวเคราะห์ที่กำลังโคจรเข้าใกล้โลกของเรา มันเป็นดาวเคราะห์สีแดง...ที่ส่องประกายมรกต...
เมื่อยานลงจอดที่ชั้นพื้นดินของดาวเคราะห์ (the loop) ...ด.ร.ได้เก็บตัวอย่างไม่ว่าจะเป็นหิน...เศษฝุ่นประหลาด...แต่แล้ว ด.ร. พบกับ หยดน้ำบางอย่าง..ที่ไหลออกมาจากข้างใต้ชั้นหินชองดาวจึงเก็บมันมาไว้...ที่โลก..
เมื่อเดินทางกลับมาโลก....ด.ร. ได้นำหยดน้ำประหลาดไปส่องวิเคราะดูปรากฏว่าข้างในของหยดน้ำ ประกอบไปด้วยตัวอ่อนคล้ายพยาธิ...ที่อยู่น้ำจึงนำมันมาทดลอง ตามทฤษฎีของตนเอง.........การทดลองแรก ด.ร. นำเจ้าตัวอ่อนไปใส่ในเนื้อเยื่อของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำ....ที่คล้ายมนุษย์...เพื่อศึกษา...อย่างเต็มที่จึงตัดสินใจโดยการสร้างโครงการเกี่ยวการสำรวจดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้โลก...มากที่สุด....นั้นก็คือการจำลองเมือง สภาพอากาศ สภาพแวดล้อมไว้ที่ใต้เมืองหลวงของกรุงเทพ....นั้นเอง..เพื่อศึกษาชีวิตของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกับตัวอ่อนจากต่างดาว.................................................
แต่แล้วก็เกิดการผิดพลาด...เมื่อทดลองใส่เนื้อเยื้อตัวอ่อนจากต่างดาวเข้าไปใน cellของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกับพบว่า.........ตัวอ่อนจากต่างดาวดำรงชีวิตเหมือนปรสิตกัดกินเนื้อเยื้อของ cellสัตว์เลี้ยงด้วยนม.....จนทำให้ cell กลายสภาพผิดเพี้ยนไป..ในที่สุดมันก็ได้.....กำเนิดเป็นสัตว์สายพันธ์ใหม่บนโลก...........................
จากนั้น ด.ร.ได้ทำการกักตัวสัตว์กลายพันธ์แล้วตั้งชื่อว่า the project one (สัตว์ต้นแบบขึ้น)........มันมีพัฒนาการที่รวดเร็วจนสามารถ.................. เรียนรู้จิตใจของคน ผ่านทางด้วยตา....นั้นเอง........ด.ร.จึงคิดวิธีเพื่อสื่อสารกับมันให้รู้เรื่อง............the loop จึงถูกเก็บเป็นความรับ............
ในปี 1999 หรืออีก 5 ปีต่อมา เด็กชายคนหนึ่งได้ทำนายเกี่ยวกับวันสิ้นโลก....องศ์การ nasa ภายใต้โครงการของ ด.ร.ได้ดึงตัวเด็กคนนี้ไป...ทำการทดลองเกี่ยวกับการสื่อสารกับเอเลี่ยน (the project one ) เด็กคนัน้กลับบอกว่าเขาสามารถสื่อสารกับมันได้.......เหตุการน่าจะไปได้ดี..แต่ว่าเด็กคนั้นกับทำนายอนาคตของโลกใหม่ว่า the project one คือหายนะของโลกใบนี้ ให้รีบทำลายมันก่อนมันจะทำลายโลก............แต่ก็ไม่ทันการมันหนีออกมาได้เนื่องจากเกิดเหตุก่อการร้าย....(ถ้าอ่านก็จะรู้ว่าอยู่ใน chapter 3 )เพื่อแย่งชิงเชรุ่ม...และสุดท้ายมันได้จบชีวิตเด็กคนนั้นด้วนกรงเล็บของมัน....นั้นเอง...
The project one …หนีขึ้นมาบนผิวโลกทำให้เกิดแผ่นดินไว้ (ขณะนั้นก็เป็นว่าที่(ตัวเอก)เดินทางไปซ่อมรางรถไฟฟ้าใต้ดินนั้นเอง) มันแพร่เชื้อด้วยการปล่อยเลือดหรือตัวอ่อนออกมาเพื่อขยายพันธ์และกำจัดมนุษย์ให้สิ้นซาก.....
เมื่อ(ตัวเอก)รู้ความจริงทั้งหมดว่าภาพหลอนที่เขาเห็นมาทั้งหมด .....เป็นการที่เขามีจิตสื่อสารกับเอเลี่ยน(the project one นั้นเอง)
(ตัวเอก) หลุดออกมาจากภาพหลอนพยายามสงบสติตัวเองเพื่อที่จะประกอบระเบิด.......เพื่อจุดชนวนทำลายที่นี้..ทิ้ง..
The project one - นายจะฆ่าฉันหรอ.....ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด...มนุษย์เองไม่ใช่หรอที่ทำผิดพลาด...จนทำให้ตัวสูญเสียเผ่าพันธุ์.....
ตัวเอก – หุบปาก....แกนั้นแหละที่ทำให้ทุกอย่างเลวร้าย.....
The project one - ระหว่างเอเลี่ยนกับมนุษย์นายกลัวอะไรมากกว่ากัน....
ตัวเอก – ออกไปจากสมองฉัน...........( ตัวเองตื่นมา)
เขาคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เขาหยิบปืนขึ้นมาจ่อที่ปากของตัวเอง พร้อมลั่นไกลใส่ตัวเองทุกเมื่อ
The project one - ยิงตัวเองสะ.........
ตัวเอก – ไม่..... ปัง...ปัง...(เขาปัดมือตัวเองได้ทันทำให้ไม่โดนกระสุน)
(ตัดกับผู้เล่นจะได้สู้กับ The project one ในความมืด....หลอนน่าดู...อิอิ)
ตัวเอกรู้ว่าหากมัวแต่สู้ก็เสียเลาเปล่าจึงหนีออกมา ติดระเบิด c4 พร้อมใช้งาน ตั้งพิกัดยิงจรวดเรียบร้อย....
The project one – เราจะอยู่ร่วมโลก...กันไม่ได้ใช่ไหม...
ตัวเอก – แกมันก็ ........แค่สัตว์นรกตัวหนึ่งเท่านั้น....(กดชนวนระเบิด)
ตัวเอกวิ่งหนีออกจากศูนย์วิจัยให้ทันเพื่อหนีจาการตามล่าของ....... The project one แต่แล้วเขาก็หนีออกมาทันก่อนจะจุดชนวนระเบิด.....เสียงสัญณาณ 10 วิ....9...............................8..............................7...................................
The project one - นายไม่รู้หลอก.......ว่านายทำอะไรอยู่ .....the loop ไม่ได้มีอยู่ที่เดียวในโลก.....ฉันจะกลับมา
...6.............5..............4.......
ตัวเอก – บอกลาเพื่อน.......แกได้แล้ว....รังของพวกแก.. the loop จะสลายหายไป.....
ตัวเอกวิ่งหนีไป.........หลบ....... 3……….2……………………1…………….ตูม.............
เช้าวันสดใส.....
ตัวเอก......ลืมตาขึ้นมาภาพที่เขาเห็นคือสาวที่คุ้นตาเขามากๆ..........
(ผู้หญิง) – คุณเป็นไรหรือเปล่า.......
ตัวเอก - ไม่เป็นไร ....
ตัวเอกตื่นขึ้นมาอยู่ที่พักอาศัยของผู้รอดชีวิต ผู้คนที่รอดชีวิต ต่างดีใจ......ที่ตัวเอก กลับมา......ทำให้ทุกคนมีความหวังอีกครั้ง......
ตัวเอก – คุณ(ผู้หญิง)......มีพี่ชายไหม...
(ผู้หญิง) – มี แต่ว่า.....เราต้องจากกันด้วยเหตุบังเอิญ...........
สภาพพื้นโลกตอนนั้นเป็นทะเลทรายเต็มไปด้วยซากตึก...ร้าง..... บางส่วนถูกน้ำ(น้ำเจือสารเคมี)ท่วมเข้าเต็มพื้นที่...ทรัพยากรมากมายกำลังหมด.....ตัวเอกจำเป็นต้องเดินทางไปช่วยผู้รอดชีวิต...ที่เหลือ ..........................ตัวเอก จารึกเรื่องราวทั้งหมดลงในกำแพงตึกเพื่อบอกเราเห็นการณ์ที่เกิดขึ้น.....ก่อนที่ต้องเขา(ตัวเอก)จะหายสาบสูญไปในที่สุด........
บันทึก....ณ..วันที่ 1 เดือน 1 ปี....0000
(จบแล้ว......สนุกปะ ไม่รู้ชอบกันหรือเปล่า...(ถ้าแต่งไม่ดีของอภัยไว้ ด้วยมือใหม่อะ))
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx THE END xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ข้อเสนอ นะคับ........
-ตัวละครทั้งหมด-
ที่จิงผมวางตัวละครแบบนี้นะ(ไม่ได้คิดชื่อ)
ตัวเอก – ผมอยากให้มันอ่อนแอแบบสุดๆ แสดงเกี่ยวกับความกลัว ความสิ้นหวัง อะไรปะมาณนั้น
ชายวัยกลางคน – อยากให้มันเหมือนแทนคนที่คิดบวกตลอดเวลาไม่สิ้นหวังง่ายๆ....ไม่ยอมแพ้
เด็กในภาพหลอน (the project one) – ผมไม่อยากให้มันหลอนแค่ตอนเป็นเอเลี่ยนออกมาหลอกคนเล่นแต่อยากให้มันจนติดอยู่หัวคนเล่นมากกว่า
ส่วนตัวอื่นก็รองลงมานะคับ.......
ข้อมูล....
โรคที่ (ตัวเอก) เป็นมีโรคแบบนี้จริงชื่อโรคว่า โรคจิตเภท (Schizophrenia) เมื่อความคิด อารมณ์ เหตุผล เปลี่ยนไป ผู้ป่วยที่เป็นโรคจิตเภทมักจะได้ยิน และอาจจะเชื่อว่าคนอื่นกำลังอ่านความคิดของเขาอยู่ หรือวางแผนทำร้ายตัวเขา ผู้ป่วยโรคจิตเภทมักจะพูดไม่ค่อยสมเหตุสมผล อาจจะนั่งเป็นชั่วโมงโดยไม่ขยับ ไม่พูด หรืออาจจะดูเป็นปกติจนเมื่อได้พูดเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังคิดอยู่
ส่วนเรื่องสุดท้ายที่ว่า(ความเห็นส่วนตัวนะจ๊ะ) เรื่องทรัพยากรของโลกสำหรับผมเฉยๆ นะบางเกมอย่าง metro 2033 ไม่จำเป็นต้องมีระบบอาหารเลย...แต่ก็หนุกได้พราะว่ามันหนุกที่ความเป็นเนื้อเรื่องความหลอนสะมากกว่านะ ......ฝากไว้ติชมยังไง...ก็รับไว้พิจารณานะคับ .....bye.......คับ infernal.................
(ตัดไปเมื่อ 20 ปีที่แล้ว...)
หลังจากที่น้องสาวผมเธอถูกรับไปเลี้ยง....เธอก็หายสาบสูญไป...ผมจำเธอได้แค่...หน้าเธอตอนยิ้มเท่านั้น..
ประโยคสุดท้ายที่เธอพูดกับผม...ที่ผมจำได้ดี...พรุ่งนี้เจอกันนะ(แต่ในความจริงนั้นคือประโยคสุดท้ายที่ผมจะไม่เห็นหน้าเธออีกแล้ว.......)
(ตัวเอก)ตื่นขึ้นมาในความจริง......เอาเศษปูนออกจากตัว(ตัวเอก)เดินไปหา(ชายวัยกลางคน)สภาพศพ... (ตัวเอก)
จับมือ.... (ชายวัยกลางคน)
ตัวเอก – ผมเสียใจ....เพราะผม..เพราะผมเอง..แต่ไม่ต้องห่วงผมจะจบเรื่องนี้......
ตัวเอกจัดแจง...ใส่รหัส พิกัดยิง ตัวเอกใช้ความรู้ด้านวิศวหาพิกัดเป้าหมาย....
ตัวเอก เปิดเข็มทิศทางหาพิกัด....หา..0....5....6....5.....2... นั้นคือที่..ตั้ง the loop...ที่นั้นคือ...จตุจักร...ใจกลางกรุงเทพ
(ตัวเอก) ออกเดินทางไป the loop(เมืองจำลองดาวแห่งวังวน) (ตัวเอก)เป็นอีกครั้ง...ที่เขาเดินทางโดยไม่มีใครข้างกาย....2 ข้างทางเต็มไปด้วย ทะเลทราย...... ซากศพ... ระหว่างทางตัวเอกไปเห็น...คนแขวนคอตาย มีจดหมายลาตาย...ตกอยู่ข้าง ตัวเอกหยิบเอามาอ่าน....ลาก่อนโลกใบนี้..ตัวเอก.... มองเงยไปดู..เขาเห็นเสาชิงช้า....เต็มไปด้วยคนแขวนคอตายตามเสาชิงช้า....เขาเดินต่อไปตามทางใกล้...ถึงจตุจักร...ถนนที่ทอดยาวไกลลิบตาเขา(ตัวเอก)เริ่มสังเกตการณ์เคลื่อนไหวจากด้านหลัง...รีบวิ่งไปแอบ..ในซากบ้าน .......
ตัวเอกเกิดภาพหลอนอีกครั้ง ...ขณะที่แอบเอเลี่ยน
เด็กน้อย – หลบเร็ว...มาทางนี้......เร็ว
(ตัวเอก) – ฉันไม่ไป....จนกว่าจะได้รู้ว่า..เธอเป็นใคร (วิ่งไปโอบกอด) เธอคือน้องสาวฉันใช่ไหม....ที่เธอตาม...ฉัน..หลอกฉันในความฝัน...(โอ๊ย... เอเลี่ยนพุ่งเข้าโจมตี(ตัวเอก)แล้ว..วิ่งเข้ามากัดตัวเอกพยายามเอามือบังจนโดนกัด..มันสะบัดมือของ(ตัวเอก)เป็นแผล
เด็กน้อย – เอาตัวเข้ามาบังแทนตัวเอก....(พุ่งเข้ามาทำร้าย)
(ตัวเอก) – ไม่....
แต่แทนที่เด็กคนนั้นจะบาดเจ็บแต่เด็กคนนั้น กลับยืนนิ่งๆ....
เด็กน้อย – หยุด....กลับไปสะ.....
เอเลี่ยนวิ่งหลบออกไป.....(ตัวเอกหันไปหาเด็กน้อย)....
(ตัวเอก) – แกไม่ใช่...น้องสาวฉัน...แกมันตัวอะไร.....
เด็กน้อย – พี่กลัวหนู...หรอ..
(ตัวเอก)ฟื้นตัวจากภาพหลอน...ผมได้เห็นเอเลี่ยนรุ่มกินซากศพ..ผมหลีกเลี่ยงแอบออกไปทางด้านหลังเมื่อ(ตัวเอก)เดินเข้ามาในเขตกรุงเทพชั้นใน...ก็ยิ่งอันตราย .. ยิ่งน่ากลัว ยิ่งเสี่ยงชีวิต....... (ระหว่างทางมีเอเลี่ยนออกให้สู้)
ตัวเอกเดินเข้าไปแอบหลังหิน..เพื่อดูลาดลาวเขาไม่พบการเคลื่อนใดๆ...
เขาเดินเข้าไปในเขตเมือง the loop ....ทันใดนั้น..เขาก็เจอกับฝูงเอเลียน นับสิบๆตัว อยู่ข้างหน้าของเขา
(ตัวเอก) ชะโงกหน้าออกไปดู.......เห็นทางลงไปข้างล่างใต้ดิน ที่มีบริเวณโพร่ง...ทราย....
เด็กน้อย – ตามมาสิ ..... ข้างนี้เอง..(จูงมือตัวเอกลงไปข้างล่าง)
(ตัวเอก)เดินตามไปข้างล่าง...ระหว่างที่ลงเขาเห็นเงาสิ่งมีชีวิต..วิ่งตัดหน้าเขาไป ...แต่เขาไม่ได้สนใจ....
เด็กน้อย – รีบตามมาสิ...ใกล้ถึงแล้ว...
ข้างหน้านั้นคือศูนย์วิจัยโครงการจำลองเมืองจากดาวเคราะห์ the loop (ตัวเอก)เดินเข้าไปในตึกซากปรักหักพัง....
ระหว่างทางเราเจอ กับเอเลี่ยนสายพันธ์ที่เก่งกว่าตัวเก่าแข็งแรง...และอยากที่จะตาย(ตัวเอก) ยิงปืนใส่แล้ววิ่งเข้าไปในตึก..ตามเสียงเด็กในภาพหลอน...... (ตัวเอก)เดินไปเจอห้องนิรภัยจึงเข้าไปหลบที่นั้นก่อน.....
(ตัวเอก)เปิดกระเป๋าที่บรรจุระเบิด c4 2 ลูกเพื่อระเบิดที่นี่..ให้เป็นจุล...จากนั้นเข้าเอาเครื่องส่งสัญณาณคลื่นสั้นออกมากางเพื่อล็อคพิกัดยิงจรวด.....มาที่ใจกลางเมืองกรุงเทพ ......จากนั้นตัวเอก กำลังจะส่งรหัสมอส..ไปหาเพื่อนรอดชีวิตทุกคนให้ออกมาห่างจากใจกลางกรุงเทพ........เพราะกรุงเทพกำลังจะเรียบเนายกองอีกครั้งหนึ่ง.........แต่แล้ว....
เด็กน้อย – นี่พี่ชายจะทำอะไรคะ.....
(ตัวเอก) – ฉันจะระเบิดที่นี่......
เด็กน้อย – ไม่ได้นะ....ที่คือบ้านของเรานะ...พี่ชาย...
(ตัวเอก) – หมายความว่าไง...ที่นี่บ้านเรา....ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรา บ้านเราจากเราไปตั้งนานแล้ว….น้องสาวของพี่
เด็กน้อย – ฉันไม่ใช่น้องสาวพี่......(เด็กคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ(ตัวเอก)ชะโงกหน้ามาใกล้(ตัวเอก)ใบหน้าเน่า น้ำเหลือง..ไม่ต่างจากซากศพดีๆนี่เอง) .......ฉันคือ the project one…. (ภาพเริ่มมืดแล้วดับไป)....
(ย้อนกลับไป)ในปี 1994 (ในตอนที่ผมได้เขียนเรื่องครั้งแรก)……ด.ร.และทีมสำรวจได้ออกเดินทางไปสู่ดาวเคราะห์ที่กำลังโคจรเข้าใกล้โลกของเรา มันเป็นดาวเคราะห์สีแดง...ที่ส่องประกายมรกต...
เมื่อยานลงจอดที่ชั้นพื้นดินของดาวเคราะห์ (the loop) ...ด.ร.ได้เก็บตัวอย่างไม่ว่าจะเป็นหิน...เศษฝุ่นประหลาด...แต่แล้ว ด.ร. พบกับ หยดน้ำบางอย่าง..ที่ไหลออกมาจากข้างใต้ชั้นหินชองดาวจึงเก็บมันมาไว้...ที่โลก..
เมื่อเดินทางกลับมาโลก....ด.ร. ได้นำหยดน้ำประหลาดไปส่องวิเคราะดูปรากฏว่าข้างในของหยดน้ำ ประกอบไปด้วยตัวอ่อนคล้ายพยาธิ...ที่อยู่น้ำจึงนำมันมาทดลอง ตามทฤษฎีของตนเอง.........การทดลองแรก ด.ร. นำเจ้าตัวอ่อนไปใส่ในเนื้อเยื่อของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำ....ที่คล้ายมนุษย์...เพื่อศึกษา...อย่างเต็มที่จึงตัดสินใจโดยการสร้างโครงการเกี่ยวการสำรวจดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้โลก...มากที่สุด....นั้นก็คือการจำลองเมือง สภาพอากาศ สภาพแวดล้อมไว้ที่ใต้เมืองหลวงของกรุงเทพ....นั้นเอง..เพื่อศึกษาชีวิตของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกับตัวอ่อนจากต่างดาว.................................................
แต่แล้วก็เกิดการผิดพลาด...เมื่อทดลองใส่เนื้อเยื้อตัวอ่อนจากต่างดาวเข้าไปใน cellของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกับพบว่า.........ตัวอ่อนจากต่างดาวดำรงชีวิตเหมือนปรสิตกัดกินเนื้อเยื้อของ cellสัตว์เลี้ยงด้วยนม.....จนทำให้ cell กลายสภาพผิดเพี้ยนไป..ในที่สุดมันก็ได้.....กำเนิดเป็นสัตว์สายพันธ์ใหม่บนโลก...........................
จากนั้น ด.ร.ได้ทำการกักตัวสัตว์กลายพันธ์แล้วตั้งชื่อว่า the project one (สัตว์ต้นแบบขึ้น)........มันมีพัฒนาการที่รวดเร็วจนสามารถ.................. เรียนรู้จิตใจของคน ผ่านทางด้วยตา....นั้นเอง........ด.ร.จึงคิดวิธีเพื่อสื่อสารกับมันให้รู้เรื่อง............the loop จึงถูกเก็บเป็นความรับ............
ในปี 1999 หรืออีก 5 ปีต่อมา เด็กชายคนหนึ่งได้ทำนายเกี่ยวกับวันสิ้นโลก....องศ์การ nasa ภายใต้โครงการของ ด.ร.ได้ดึงตัวเด็กคนนี้ไป...ทำการทดลองเกี่ยวกับการสื่อสารกับเอเลี่ยน (the project one ) เด็กคนัน้กลับบอกว่าเขาสามารถสื่อสารกับมันได้.......เหตุการน่าจะไปได้ดี..แต่ว่าเด็กคนั้นกับทำนายอนาคตของโลกใหม่ว่า the project one คือหายนะของโลกใบนี้ ให้รีบทำลายมันก่อนมันจะทำลายโลก............แต่ก็ไม่ทันการมันหนีออกมาได้เนื่องจากเกิดเหตุก่อการร้าย....(ถ้าอ่านก็จะรู้ว่าอยู่ใน chapter 3 )เพื่อแย่งชิงเชรุ่ม...และสุดท้ายมันได้จบชีวิตเด็กคนนั้นด้วนกรงเล็บของมัน....นั้นเอง...
The project one …หนีขึ้นมาบนผิวโลกทำให้เกิดแผ่นดินไว้ (ขณะนั้นก็เป็นว่าที่(ตัวเอก)เดินทางไปซ่อมรางรถไฟฟ้าใต้ดินนั้นเอง) มันแพร่เชื้อด้วยการปล่อยเลือดหรือตัวอ่อนออกมาเพื่อขยายพันธ์และกำจัดมนุษย์ให้สิ้นซาก.....
เมื่อ(ตัวเอก)รู้ความจริงทั้งหมดว่าภาพหลอนที่เขาเห็นมาทั้งหมด .....เป็นการที่เขามีจิตสื่อสารกับเอเลี่ยน(the project one นั้นเอง)
(ตัวเอก) หลุดออกมาจากภาพหลอนพยายามสงบสติตัวเองเพื่อที่จะประกอบระเบิด.......เพื่อจุดชนวนทำลายที่นี้..ทิ้ง..
The project one - นายจะฆ่าฉันหรอ.....ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด...มนุษย์เองไม่ใช่หรอที่ทำผิดพลาด...จนทำให้ตัวสูญเสียเผ่าพันธุ์.....
ตัวเอก – หุบปาก....แกนั้นแหละที่ทำให้ทุกอย่างเลวร้าย.....
The project one - ระหว่างเอเลี่ยนกับมนุษย์นายกลัวอะไรมากกว่ากัน....
ตัวเอก – ออกไปจากสมองฉัน...........( ตัวเองตื่นมา)
เขาคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เขาหยิบปืนขึ้นมาจ่อที่ปากของตัวเอง พร้อมลั่นไกลใส่ตัวเองทุกเมื่อ
The project one - ยิงตัวเองสะ.........
ตัวเอก – ไม่..... ปัง...ปัง...(เขาปัดมือตัวเองได้ทันทำให้ไม่โดนกระสุน)
(ตัดกับผู้เล่นจะได้สู้กับ The project one ในความมืด....หลอนน่าดู...อิอิ)
ตัวเอกรู้ว่าหากมัวแต่สู้ก็เสียเลาเปล่าจึงหนีออกมา ติดระเบิด c4 พร้อมใช้งาน ตั้งพิกัดยิงจรวดเรียบร้อย....
The project one – เราจะอยู่ร่วมโลก...กันไม่ได้ใช่ไหม...
ตัวเอก – แกมันก็ ........แค่สัตว์นรกตัวหนึ่งเท่านั้น....(กดชนวนระเบิด)
ตัวเอกวิ่งหนีออกจากศูนย์วิจัยให้ทันเพื่อหนีจาการตามล่าของ....... The project one แต่แล้วเขาก็หนีออกมาทันก่อนจะจุดชนวนระเบิด.....เสียงสัญณาณ 10 วิ....9...............................8..............................7...................................
The project one - นายไม่รู้หลอก.......ว่านายทำอะไรอยู่ .....the loop ไม่ได้มีอยู่ที่เดียวในโลก.....ฉันจะกลับมา
...6.............5..............4.......
ตัวเอก – บอกลาเพื่อน.......แกได้แล้ว....รังของพวกแก.. the loop จะสลายหายไป.....
ตัวเอกวิ่งหนีไป.........หลบ....... 3……….2……………………1…………….ตูม.............
เช้าวันสดใส.....
ตัวเอก......ลืมตาขึ้นมาภาพที่เขาเห็นคือสาวที่คุ้นตาเขามากๆ..........
(ผู้หญิง) – คุณเป็นไรหรือเปล่า.......
ตัวเอก - ไม่เป็นไร ....
ตัวเอกตื่นขึ้นมาอยู่ที่พักอาศัยของผู้รอดชีวิต ผู้คนที่รอดชีวิต ต่างดีใจ......ที่ตัวเอก กลับมา......ทำให้ทุกคนมีความหวังอีกครั้ง......
ตัวเอก – คุณ(ผู้หญิง)......มีพี่ชายไหม...
(ผู้หญิง) – มี แต่ว่า.....เราต้องจากกันด้วยเหตุบังเอิญ...........
สภาพพื้นโลกตอนนั้นเป็นทะเลทรายเต็มไปด้วยซากตึก...ร้าง..... บางส่วนถูกน้ำ(น้ำเจือสารเคมี)ท่วมเข้าเต็มพื้นที่...ทรัพยากรมากมายกำลังหมด.....ตัวเอกจำเป็นต้องเดินทางไปช่วยผู้รอดชีวิต...ที่เหลือ ..........................ตัวเอก จารึกเรื่องราวทั้งหมดลงในกำแพงตึกเพื่อบอกเราเห็นการณ์ที่เกิดขึ้น.....ก่อนที่ต้องเขา(ตัวเอก)จะหายสาบสูญไปในที่สุด........
บันทึก....ณ..วันที่ 1 เดือน 1 ปี....0000
(จบแล้ว......สนุกปะ ไม่รู้ชอบกันหรือเปล่า...(ถ้าแต่งไม่ดีของอภัยไว้ ด้วยมือใหม่อะ))
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx THE END xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ข้อเสนอ นะคับ........
-ตัวละครทั้งหมด-
ที่จิงผมวางตัวละครแบบนี้นะ(ไม่ได้คิดชื่อ)
ตัวเอก – ผมอยากให้มันอ่อนแอแบบสุดๆ แสดงเกี่ยวกับความกลัว ความสิ้นหวัง อะไรปะมาณนั้น
ชายวัยกลางคน – อยากให้มันเหมือนแทนคนที่คิดบวกตลอดเวลาไม่สิ้นหวังง่ายๆ....ไม่ยอมแพ้
เด็กในภาพหลอน (the project one) – ผมไม่อยากให้มันหลอนแค่ตอนเป็นเอเลี่ยนออกมาหลอกคนเล่นแต่อยากให้มันจนติดอยู่หัวคนเล่นมากกว่า
ส่วนตัวอื่นก็รองลงมานะคับ.......
ข้อมูล....
โรคที่ (ตัวเอก) เป็นมีโรคแบบนี้จริงชื่อโรคว่า โรคจิตเภท (Schizophrenia) เมื่อความคิด อารมณ์ เหตุผล เปลี่ยนไป ผู้ป่วยที่เป็นโรคจิตเภทมักจะได้ยิน และอาจจะเชื่อว่าคนอื่นกำลังอ่านความคิดของเขาอยู่ หรือวางแผนทำร้ายตัวเขา ผู้ป่วยโรคจิตเภทมักจะพูดไม่ค่อยสมเหตุสมผล อาจจะนั่งเป็นชั่วโมงโดยไม่ขยับ ไม่พูด หรืออาจจะดูเป็นปกติจนเมื่อได้พูดเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังคิดอยู่
ส่วนเรื่องสุดท้ายที่ว่า(ความเห็นส่วนตัวนะจ๊ะ) เรื่องทรัพยากรของโลกสำหรับผมเฉยๆ นะบางเกมอย่าง metro 2033 ไม่จำเป็นต้องมีระบบอาหารเลย...แต่ก็หนุกได้พราะว่ามันหนุกที่ความเป็นเนื้อเรื่องความหลอนสะมากกว่านะ ......ฝากไว้ติชมยังไง...ก็รับไว้พิจารณานะคับ .....bye.......คับ infernal.................
infernal- เลเวล 1
- จำนวนข้อความ : 7
Join date : 02/02/2012
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ|
|
|